سالگرد درگذشت عبدالمحمد برجسته؛ استاد بزرگ موسیقی شوشتر

امروز  خورداد امشاسپند و مهرماه، ششم مهرماه سال ۳۷۵۹ زرتشتی، چهارشنبه ۳1 شهریورماه ۱۴۰۰ خورشیدی، ۲2 سپتامبر ۲۰۲۱ میلادی

عبدالمحمد برجسته، چهره‌ی ماندگار موسیقی محلی شوشتری، نوازنده تار و سرنا، ۳۱ شهریورماه ۱۳۶۳ در شوشتر درگذشت.

برجسته از استادان موسیقی‌درمانی در شوشتر بود و به درخواست حکیمان همروزگار خود بارها برای بیماران اعصاب و روان تار می‌زد. وی در مراحل موسیقی درمانی معمولاً دستگاه چهارگاه و مشتقات آن را می‌نواخت و آوازهای محلی شوشتر را اجرا می‌کرد که بسیار مورد اقبال بود و بارها اتفاق می‌افتاد که بیماران با گریه، روح خود را به آرامش می‌رساندند.
در جشن ثبت ملی مقام‌های موسیقی شوشتری توسط سازمان میراث فرهنگی کشور که در مهرماه ۱۳۹۱ در تالار فرهنگ شوشتر برگزار شد، یاد و تلاش‌های او به‌عنوان «استاد بزرگ موسیقی شوشتر» گرامی داشته شد.
برجسته زاده سال ۱۲۷۳ شوشتر، تار را نزد دایی‌اش فراگرفت. آن‌گونه که در سال ۱۳۶۰ گفته بود گوشه‌های محلی شوشتر و تعزیه را از عباس شندلو نوازنده نی که ۷۰ سال پیش از آن درگذشته بود، فراگرفته‌ است. برجسته شاگردان بسیاری را تربیت کرده‌ است، وی گوشه‌ها و نغمه‌ها و ترانه‌های شوشتر را با بازگویی روایت و تاریخ و افسانه به شاگردانش تدریس می‌کرد و همیشه می‌گفت: کنار تار زاده شدم و کنار تار هم می‌میرم.
بخشی از آثار برجسته به کوشش مهشید نقاشپور «پژوهشگر موسیقی» از سوی مرکز موسیقی حوزه هنری منتشر شده‌ است که از آن جمله اجرای درخشان تار در مقام لیلی و مجنون است.
عبدالمحمد برجسته در ۹۰ سالگی درگذشت.

خورداد نام ششمین روز از هر ماه در گاهشمار زرتشتی است. پنجمین امشاسپند و پاس دارنده‌ی آب‌ها و سرسبزی است. خورداد در اوستا «هـَئوروَتات» و در پهلوی «خُردات» یا «هُردات» به معنی رسایی و کمال است که در گات‌ها یکی از فروزه‌های اهورا مزدا و در اوستای نو نام یکی از هفت امشاسپند و نماد رسایی اهورا مزدا است. بخش هئوروه که صفت است به چم رسا، همه، درست و کامل. بخش دوم تات که پسوند است برای اسم، بنابراین هئوروتات به چم کمال و رسایی است. خورداد نماینده رسایی و کمال اهورامزداست.

خورداد، امشاسپند بانویی است که نگهداری از آب‌ها در این جهان، خویشکاری اوست و کسان را در چیرگی بر تشنگی یاری می‌کند از این روی در آیین، به هنگام نوشیدن آب از او به نیکی یاد می‌شود و در گیتی به نگهبانی آب گماشته شده است.ایزدان تیر و باد و فروردین از همکاران خورداد هستند.

در گات‌ها، از خورداد و امرداد پیوسته در کنار یکدیگر یاد می‌شود و در اوستای نو نیز این دو امشاسپند، پاسدارنده آب‌ها و گیاهان‌اند که به یاری مردمان می‌آیند و تشنگی و گرسنگی را شکست می‌دهند.

در یسنا، هات ۴۷، آمده‌است که اهورامزدا رسایی خورداد و جاودانگی امرداد را به کسی خواهد بخشید که اندیشه و گفتار و کردارش برابر آیین راستی است.

در متن‌های کهن امشاسپند خورداد: چهارمین یشت از یشت‌های بیست و یک گانه‌ی اوستا، ویژه ستایش و نیایش امشاسپند بانو خورداد است که در آن یشت از زبان اهورا مزدا یادآور می‌شود که «… یاری و رستگاری و رامش و بهروزی خورداد را برای مردمان اشون بیافریدم…» و سپس تاکید می‌شود هر آن کس که خورداد را بستاید همانند آن است که همه امشاسپندان را ستایش کرده‌است. در بندهش نیز درباره خورداد آمده‌است : «… است؛ او از آفرینش گیتی، آب را به خویش پذیرفت..»، چنین گوید: هستی، زایش و پرورش همه موجودات مادی جهان از آب است و زمین را نیز آبادانی از اوست…»