امروز دی بهآذر ایزد و مهرماه، هشتم مهرماه سال ۳۷۵۹ زرتشتی، آدینه دوم مهرماه ۱۴۰۰ خورشیدی، 24 سپتامبر ۲۰۲۱ میلادی
منوچهر آتشی، چهرهی ماندگار ادبیات، شاعر، منتقد، روزنامهنگار و مترجم، دوم مهرماه 1310 در دهرود شهرستان دشتستان استان بوشهر چشم به جهان گشود.
او از سال ۱۳۳۳ انتشار شعرهایش را آغاز کرد و در فاصله چندسال توانست در شمار شاعران مطرح معاصر در آید. نخستین مجموعه شعر او باعنوان آهنگ دیگر در سال ۱۳۳۹ در تهران چاپ شد و پس از این مجموعه، دو مجموعه دیگر با نامهای آواز خاک و دیدار در فلق انتشار یافت. شعرهای آتشی در دهههای ۳۰ و ۴۰ و ۵۰ شعر کویر است و عناصر طبیعی این کویر حماسه و خشونت را با هم میآمیزد.
او در دهههای ۴۰ و ۵۰ و ۶۰ به سبک نیمایی شعر میسرود و در دو دههی پایانی زندگی به شعر سپید روی آورد. آتشی بر شاعران بسیاری در ایران تأثیر گذاشته است و نیز شاعران بسیاری را تربیت کردهاست. در همین زمینه محمدعلی بهمنی در غزلی میگوید: تو آتشی و تمام من از تو شعلهور است/ نه من، که روشنی نسلم از شماست هنوز
آتشی تحصیلات ابتدایی و متوسط را در بوشهر گذراند و برای گذراندن دوره دانشسرای مقدماتی به شیراز رفت.
در سال ۱۳۳۳ آموزگار شد و در بوشهر به تدریس پرداخت و در سال ۱۳۳۹ به دانشسرای عالی تهران وارد شد و در رشته زبان انگلیسی لیسانس گرفت. او در مقطع کارشناسی رشته زبان و ادبیات انگلیسی، فارغالتحصیل شد و در دبیرستانهای قزوین، به دبیری پرداخت. وی در پایان سالهای خدمت دبیری بهعنوان ویراستار در انتشارات سازمان رادیوتلویزیون به کار پرداخت و درسال ۱۳۵۹ بازنشسته شد و به بوشهر بازگشت.
منوچهر آتشی ۲۹ آبانماه ۱۳۸۴ در ۷۴ سالگی در تهران درگذشت. وی چند روز پیش از درگذشت به عنوان چهره ماندگار ادبیات شناخته شده بود.
دی به آذر، روز هشتم از هر ماه در گاهشماری زرتشتیان است. دی یکی از نامهای اهورامزداست.
«دی» (اوستایی:«دَثوش») به چم (:معنی) پروردگار، دادار، آفریننده و جهاندار زیباییها است. در گاه شماری زرتشتی، روز نخست هر ماه اورمزد روز نامیده میشود، سه روز دیگر به نام اهورامزدای بیهمتاست که به واژهی دی آمده و از آن سخن گفته شده است.
در هر ماه سه روز با نام «دی» شناخته میشود. روزهای هشتم، پانزدهم و بیست و سوم ماه زرتشتی به نام «دی» است مانند دی به آذر ، روز هشتم هر ماه، دی به مهر، روز پانزدهم از هرماه، دی به دین، روز بیست و سوم از هر ماه. برای باز شناختن هر یک از این سه روز ، نام روز پس از آن به واژهی دی پیوند داده شده است برای نمونه فردای روز دی بآذر روز آذر است.
روزهای دی در هر ماه روزهای نیایش همگانی، به آتشکده رفتن، آسایش و دست از كار كشیدن زرتشتیان است.
سرودهی مسعود سعد سلمان، بر پایهی کتاب بندهش
روز دی است خیز و بیار ای نگار می
ای ترك، می بیار كه تركی گرفت دی
می ده برطل و جام كه در بزم خسروی
بنشست شاه شاد ملكارسلان به می
اندرزنامه آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
سر شوی و موی و ناخن پیرای
اندرزنامه آذرباد مهر اسپندان در سرودهی استاد ملکالشعرای بهار:
به (دیبآذر) اندر سر و تن بشوی/ بپیرای ناخن، بیارای موی
