گمانهزنی در محوطه باستانی روستای «خلیلآباد خاکی» شهرستان شهرکرد به دستیابی به آثار معماری سنگی که گمان میرود از آنِ جوامع کوچنشین، سفالهای دوره باکون، سفالهای هزاره نخست پیش از میلاد، دوره اشکانی و ساسانی باشد، انجامید.
به گزارش ایرنا از پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری، علیاصغر نوروزی سرپرست گروه باستانشناسی محوطه باستانی روستای «خلیلآباد» خاکی شهرستان شهرکرد گفت: از میان یافتههای فرهنگی بهدست آمده در گمانههای ایجاد شده در این فصل از کاوش باستانشناسی به آثار معماری سنگی از جوامع کوچنشین، سفالهای دوره باکون، سفالهای هزارهی نخست پیش از میلاد و دوره اشکانی و ساسانی دست یافتیم.
وی گفت: سفالهای باکون در پایینترین ژرفای(:عمق) گمانه شماره ۱۰ بهدست آمدند و بخش عمدهی برجایماندههای (:بقایا) از دورهی ساسانی هستند.
نوروزی قطعات سفال، استخوان، شیشه و اشیاء دیگر فرهنگی را از مهمترین یافتههای این گمانهزنی اعلام کرد و افزود: با توجه به وسعت محدودهی نزدیکبه ۲۰ گمانه در ابعاد یک متر در یک متر در جنبههای گوناگون اثر حفر شد.
وی با بیاناینکه در پایان روشن شد که این محوطه با مساحت بیش از چهار هکتار در دوران پیش از تاریخی و تاریخی مسکون بوده یادآوری کرد: تعیین ضوابط عرصه و حریم اثر در مدیریت فضای محیطیفرهنگی اثر و روشن کردن محدوده آن در طرح هادی روستای خلیلآباد به حل مشکلات مردم روستا و حفظ منافع میراثفرهنگی منطقه، مهمترین دستاورد این برنامه باستانشناسی است.
نوروزی افزود: تپه باستانی خلیلآباد خاکی در روستایی به همین نام در بخش لاران شهرستان شهرکرد و در ارتفاع ۲۵۰۰ متری از سطح دریا جای گرفته و نزدیکبه چهار متر از سطح زمینهای پیرامون بلندتر است.
سرپرست هیات باستانشناسی با بیان اینکه فعالیتهای عمرانی و کشاورزی تخریبهای جبرانناپذیری به بخش دامنهی شمالی و شمال شرقی تپه وارد کرده گفت: این محوطه نخستینبار در بررسی سال ۱۳۸۷ به سرپرستی نگارنده شناسایی شد.
وی یادآوری کرد: مقایسه عکس هوایی قدیمی با عکس هوایی امروزی این محوطه بیانگر توسعه فضای روستا و زمینهای کشاورزی به سمت تپه، همراه با کاهش ارتفاع آن در اثر فعالیتهای ساختمانسازی، عملیات شخم و تسطیح بخشهایی از تپه برای اضافه کردن به زمینهای کشاورزی است.
استادیار پژوهشکده باستانشناسی افزود:با توجه به اهمیت این محوطه تاریخی در میان محوطههای کوچک کوچنشینی همدورهاش در منطقه و به منظور حفظ اثر، عملیات گمانهزنی برای تعیین عرصه و حریم به عنوان اولین دوره پژوهشهای باستانشناسی با مجوز از پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری و از محل اعتبارات ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان چهارمحال و بختیاری انجام شد.