هر کدام از جشن‌ها، آیینی و روشی بوده و هست و مناسبت‌های چندی را نیز به آنها نسبت داده‌اند. جشن بهمنگان برابر با 26 دی‌ماه خورشیدی، گرامیداشت و جشن گرفتن برای خرد و اندیشه‌ی نیک و آگاهی است. اندیشه‌ی نیک و خردورزی که به آدمی شیوه‌ی درست زیستن را می‌نمایاند. بهمن؛ ، نشان و نماد خرد و دانایی و آگاهی است که هم از درون و گوهر هر آدمی می‌جوشد و هم از دانش‌های روز مایه می‌گیرد و روی‌هم نیرویی می‌شود برای راهنمایی آدمی به دریافت آگاهی و شناخت بیشتر از خویشتن، جهان و هستی.
فرخش باد و خداوندش فرخنده كناد عيد فرخنده بهمنچه و هم بهمن‌ماه
روز دوم هر ماه در گاهشمار اوستایی، به سپندینه نام بهمن امشاسپند، نماد خرد اورمزدی و به چَمار (: معنای) اندیشه‌ی نیک، آراسته شده است. بهمن امشاسپند، نخستین آفریده‌ی اورمزد، نماد خرد نیک و اندیشه‌ی پاک است و با انسان و اندیشه‌ی نیک او پیوند دارد. این امشاسپند در جهان مادی پشتیبان چهارپایان سودمند است.
هر انسان خردمند و آگاهی که به کمترین شناخت راستینی از خود و جهان دست یافته باشد، می‌داند که او و همهی دیگر نمودهای هستی از یک گوهر و بن و ریشه بوده و درهم تنیده‌اند و سرنوشتشان از هم جدایی ندارد. هر آسیبی که به زیست‌بوم، زمین، هوا و گیاه و یا جانوری برسد زیانش را جهانیان دیر یا زود نیز خواهند دید و از آن گریزی نیست. جشن بهمنگان برای یادآوری و ارج نهادن به این دو بن‌مایه برای بهتر زیستن آدمی است، خرد را در زندگی پیشه کند و به جهان پیرامون نیز آسیب نرساند.
ایران سرزمین آیین‌های شادمانی و جشن‌های بزرگ است. «جشن بهمنگان»، به روز 26 دی‌ماه خورشیدی، نماد خرد و اندیشه‌ی پاک نخستین آفریده‌ی اورمزد، بر همهی مردمان پاک نهاد، نیک‌اندیش، نیک‌گفتار، نیک‌کردار و فرهنگ‌دوست و راستی‌گستر ایران و جهان خجسته باد. سالنمای راستی، نخستین ناشر سالنمای زرتشتیان ایران، بهمنگان 3759 دینی را شادباش می‌گوید. نماوای واژ اوستای «هفتن‌یشت» با آوای موبد بهزاد نیکدین از آتشکده گوهر و مهربان اصفهان آرام دل‌ها باد. شکوه این آیین فرخنده افزوده باد. دلگرم به یکدیگر مهرتان افزون.
