حضور در پای صندوق رای یک موفقیت کوچک ولی ارزشمند

جمعه ۲۴ دی‌ماه، روز مهمی برای زرتشتیان به ویژه زرتشتیان تهرانی است.
جامعه‌ی زرتشتیان دچار مشکلات جدی است، که احساس می‌کنم بزرگترین مشکل آن کاهش جمعیت است. از سویی مهاجرت و از سوی دیگر کاهش ازدواج و فرزندآوری، موضوعی که مختص به جامعه‌ی ما نیست و البته ما جدی‌تر دچارش هستیم. مشکلی که متاسفانه بعید است بتوان آنقدر برایش کار جدی کرد تا موضوع را حل کرد.
از سوی دیگر همین جمعیت اندک نیز دیگر رغبتی برای حضور در جامعه ندارند. کرونا و خانه‌نشینی‌های دو سال اخیر نیز سبب شد که گردهمایی‌ها و جشن‌هایی که باعث تقویت ارتباطات می‌شد، را از دست بدهیم و ارتباطات درون جامعه تا حد زیادی ضعیف شده است.
برخی از شما معتقدید که قرار نیست با رای دادن اتفاقی بیافتد. آری احتمالا حق با شماست. ولی به شخصه ترجیح می‌دهم که حتا در موقعی که می‌دانم غرق‌شدن قطعی است، دست و پا بزنم، چرا که معنی زندگی را در دست و پنجه نرم کردن با مشکلات می‌دانم و شادی و رضایت حقیقی را برتری یافتن بر دشواری‌ها می‌دانم.
من هم به مانند خیلی‌ها، خوشبین نیستم. می‌دانم که شرایط زیست در ایران کنونی به طور کلی و جامعه زرتشتی به طور خاص به شدت دشوار شده است. حتا برآورد شخصیم این است که فرصت برای تغییر دادن شرایط نیز از دست رفته است. ولی می‌خواهم تلاش کنم اگرچه بدانم موفق نمی‌شوم. حتا درصد کوچکی از موفقیت نشان خواهد داد که زندگی‌ام بیهوده نبوده است.
همین که فقط یکی از شما با خواندن این متن تصمیم بگیرید که جمعه رای بدهید، و نشان دهید که هنوز جامعه زرتشتی و سازمان‌های آن برایتان اهمیت دارند، برای من کافی است. حال به هر که می خواهید رای بدهید حتا رای مخدوش و باطل! بیایید همین که جمع کل آرا تفاوت بیشتر از ۲۰, ۳۰ درصدی با دفعات قبل نداشته باشد را برای خودمان موفقیت تعریف کنیم.
کامبیز رستمی

*کامبیز رستمی، نامزد انتخابات هیات‌مدیره گردش 45 انجمن زرتشتیان تهران

تارنمای امرداد دیدگاه‌ها درباره انتخابات انجمن زرتشتیان تهران را در قالب یادداشت و در چهارچوب مقررات بازتاب می‌دهد. خوانندگان گرامی امرداد می‌توانند نوشته‌های خود را به واتس‌اپ امرداد 09395835384 بفرستند.