انارام ز پیران شنیدم چنان
كه می خورد باید به رطلِ گران
امروز انارام ایزد از ماه تیر سال 3757 زرتشتی، پنج‌شنبه 27 تیرماه 1398 خورشیدی 18 جولای 2019 میلادی
در گاه‌شمار زرتشتی سال به ١٢ ماه ٣٠ روز بخش می‌شود كه هر روز به نامی آراسته است. امروز سی‌اُمین روز از ماه خورداد در گاه‌شمار زرتشتی است و «انارام» نام دارد.
سی‌امین روزماه انیران یا انارام، به معنی فروغ بی‌پایان جهان مینوی است. در اوستا: «اَنَغرِرَاوچَ» است. انارام به چم «روشنایی بی‌پایان» است. برابر با آموزش‌های اشوزرتشت؛ کسانی که با اندیشه، گفتار و کردار نیک زندگی می‌کنند و با دروغ و ناپاکی مبارزه می‌ورزند، سرانجام به سرای نور و سرور خواهند شتافت که سرشار از خرسندی و شادمانی برای آن‌هاست. این سرا، همان خانه واپسین و جایگاه روشنایی و فروغ بی‌پایان است. زرتشتیان در این روز به سفر می‌روند و اهورامزدا را به شوند داده‌های نیکش ستایش می‌کنند.
گل «مرو اردشیران» نماد انارام در دین زرتشتی است.
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش
انارام ز پیران شنیدم چنان / كه می خورد باید به رطلِ گران
بیار ای نگار آن می مشک‌بوی / كزو نافه مشك یابی دهان
دل اندر كم و بیش گیتی مبند / همی دار جان را همی شادمان
اندرزنامه آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
موی و ناخن پیرای و زن به زنی کن که فرزند نامور زاید.
اندرزنامه آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار:
در این روز جامه بیفزای بر / بدوز و بپوش و بیارای بر
(اَنیران) بود نیک، زن خواستن / همان ناخن و موی پیراستن
یادروز 27 تیرماه:
بر پایه اسناد در سال 465 پیش از میلاد در خیابان‌های شهر شوش و نیز تخت‌جمشید سربازان تازه‌ای با یونیفورم ویژه و تنها مسلح به نیزه و كمان و دشنه كمری با نظم ویژه‌ای گام برمی‌داشتند. این سربازان تازه، مقدمه‌ی ایجاد یك واحد ثابت ارتش ایران شدند كه نام سپاه جاویدان بر خود گرفت.
