سخنرانی موبد پدرام سروش‌پور با رویکرد جایگاه دین در دوران مدرن

موبد پدرام سروش‌پور در همایش بهبود روابط انسانی در دوران پساکرونا، پیرامون عقب‌ماندن اخلاق دینی از توسعه صنعتی و نقش آن در تهدید صلح و آرامش بشر سخن گفت.

نماینده انجمن موبدان در آغاز سخن خوش‌آمد گفت به پروفسور «یو آن سائوکا» دبیرکل شورای جهانی کلیساها و پروفسور «سیمون سین» فرنشین دانشکده الهیات سوئیس که به ایران آمده به سرزمینی که پایه‌گذار قدیمی‌ترین فرهنگ یکتاپرستی در دنیاست، همچنین سپاسگزاری کرد از مرکز گفت‌وگوی ادیان سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، که سالیان سال است با همت و تلاشی باارزش چنین همایش‌هایی را برگزار می‌کند تا جایگاه فرهنگ و ادیان ایرانی را در روابط بین‌الملل پاس بدارد.
موبد سروش‌پور در ادامه‌ی سخنرانی افزود: امروزه در حال گذر از دوران خاصی هستیم دوران مدرنیسم و توسعه تکنولوژی که از حدود 180 سال پیش آغاز شده است. در هر دوره‌ای که توسعه تکنولوژی و پیشرفت صنعتی بشر با توسعه اخلاق و رویکردهای معنوی همگام نبوده، جهان شاهد یک ناهماهنگی بزرگ شده و صلح و آرامش آن تهدید شده است بروز جنگ‌های جهانی قبلی و جنگ‌های متعدد قومی و دینی در سالیان گذشته نمونه بارزی از این ناهماهنگی است که نتایج فاجعه‌باری را نیز به همراه داشته است. امروز بیشتر این جنگ‌ها نتیجه دو رویکرد بارز است.
نخست جوامع دینی که خود را جانشین خدا و پیامبر می‌دانند و دوم جوامعی که به بهانه‌های مختلف دین را کنار گذاشته‌اند. گروه اول باعث و بانی جنگ‌های وحشیانه‌ای بوده‌اند که طی این دو دهه اخیر به خصوص خاورمیانه را گرفتار کرده‌اند و کشته‌شدن هزاران انسان و چهره بسیار بدی از دین که برای جهانیان به وجود آمد از نتایج فاجعه بار این حرکت‌ها بود که متاسفانه هنوز نیز ادامه دارد. افرادی که بدون دانش کافی و عمق در درک مفاهیم دینی خود و تصورات خود را از پیامبر دانسته و به واسطه آن اقدامات تفرقه‌اندازانه و وحشیانه خود را توجیه می‌کنند.
اما گروه دوم عموما کشورهای غربی هستند که با کنار گذاشتن ساختارهای دینی از ساختارهای حاکمیتی و اجرایی نتوانستند کمبود معنویت و نقش دین را در عدالت‌گستری پر نمایند. به طور کلی محدود کردن دنیا به دنیای فانی، حذف کامل معنویات و باورهای دینی می‌تواند زمینه بروز ایدیولوژی‌های بسیار خطرناک و ضد بشری را فراهم سازد.
به اعتقاد من در هر دو مورد این اتفاقات این ما روحانیون هستیم که کوتاهی کردیم و با مقصر خواندن پیشرفت‌های تکنولوژی سعی می‌کنیم این کوتاهی را توجیه کنیم. من به عنوان کسی که دستی در تکنولوژی هم دارم به جرات می‌گویم که جلوی تکنولوژی و پیشرفت آن را نمی‌توان گرفت و اتفاقا این بزرگترین ارزش انسانی است که در طول تاریخ باعث پیشرفت و بقای بشریت شده است. من باور دارم این ما روحانیون هستیم که باید از ساختارهای تکنولوژی و پیشرفت‌های بشریت در این زمینه درس بگیریم و در روش‌ها و دیدگاه‌‌های دینی و حوزوی خود تجدید نظر کنیم.
متاسفانه ما روحانیون بیشتر در سنت و گذشته گرفتار شده‌ایم و به جای اینکه همگام با تکنولوژی به نوگرایی و تدبیر برای گسترش اخلاق و روابط نوین و نیک انسانی بیندیشیم خود را در حصار دوران پیغمبر و امثال آن گرفتار کرده‌ایم. در حالی که اگر تاریخ زندگی پیامبران را بررسی کنیم تمام پیامبران در زمان خود نواندیش‌ترین فرد زمان بوده‌اند و با تکیه بر آزاداندیشی و شجاعت بیان اندیشه‌های نو زمینه شکل‌گیری یک جهان تازه را فراهم ساختند و این بزرگترین آموزه‌ای است که باید از پیامبران‌مان می‌آموختیم.
همانگونه که اسقف سائوکا فرمودند نخست باید باور داشته باشیم به خدای یکتا و اینکه همه انسان‌های آفریده خدای یکتا هستند و ما زرتشتیان باور داریم مهمترین صفتی که باید به خواست خدای یکتا داشته باشیم مردم‌دوستی است. در فرهنگ زرتشتی خدای یکتا، مزدا به معنی دانای کل نامیده می‌شود لذا مهمترین ارزشی که ما در مسیر کمال به خدا می‌رساند قدرت اندیشیدن ماست و با تکیه بر اندیشه است که می‌توانیم همگام با تکنولوژی ساختارهای دینی، اخلاقی و معنوی را نیز ارتقا داده و نقش خود را در پیشرفت همگون جهانی ایفا کنیم.
در این راستا باید تفکرمان را اصلاح کنیم، به جای اینکه سنگ دین‌های خودمان را به سینه بزنیم با تکیه بر گفت‌وگو و هم‌اندیشی، جهان‌بینی و مردم‌دوستی را به معنی واقعی باور داشته باشیم و به خود اجازه ندهیم بین انسان‌ها با هر دین و قومیت فرق بگذاریم. از کشته شدن کودکان در یمن همانقدر دگرگون شویم که جنگ در اوکراین باعث بی‌خانمانی میلیون‌ها انسان شده است و اگر امروز از آینده دختران افغانی با تحولات به وجود آمده به درستی نگرانیم از سلب حق آزادی پوشش برای یک دختر مسلمان در اروپا نیز دفاع نکنیم.
در پایان، سخنرانی را با بخشی از اوستای روزانه زرتشتیان به پایان می‌رسانم که نماد همبستگی تمام انسان‌هاست زرتشتیان هر روز در پایان اوستاهای خود این سرود را تکرار می‌کنند.
همازور بیم، همازور هما اشوبیم، همازور ویش کرفه بیم، هم کرفه کرفه‌کاران بیم، هم کرفه بسته‌کشتیان و نیکان و وهان هفت کشور زمین بیم.
با هم همبسته و هم زور باشیم بر پایه راستی‌ها با هم همبسته باشیم بر پایه نیکی‌ها همبسته باشیم با نیکوکاران و بهدینان و نیکان بزرگان هفت (همه) کشور همبسته و همزور باشیم.

نشست تخصصی «بهبود روابط انسانی در دوران پساکرونا با الهام از آموزه‌های اسلام و مسیحیت» به کوشش مرکز گفت‌وگوی ادیان و فرهنگ‌های سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، بامداد شنبه 14 اسفندماه 1400 خورشیدی با باشندگی حجت‌الاسلام محمدمهدی ایمانی‌پور، فرنشین سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و يوان ساوكا، دبيركل شورای جهانی كليساها برگزار شد. اندیشمندان دینی ابراهام سیلو ویلار، مدیر اجرایی همکاری‌ها و گفت‌وگوی ادیان شورای جهانی کلیساها، موبد پدرام سروش‌پور، هموند انجمن موبدان تهران، کشیش نینوس مقدس‌نیا، از کلیسای انجيلی آشوری تهران و اسقف مارنرسای بنیامین، رهبر کلیسای شرق آشوری ایران در این نشست به سخنرانی پرداختند.

فرتور رسیده است.
1719