امروز سروش ایزد و فروردین‌ماه سال 3760 زرتشتی، چهارشنبه 17 فروردین‌ماه 1401 خورشیدی، ششم آوریل 2022 میلادی
جواد لشکری موسیقی‌دان، آهنگساز و نوازنده ویلون با خدمات ارزشمند به موسیقی ایران 17 فروردین‌ماه ۱۳۹۵ درگذشت. یکی از هنرمندانی که با شناخت همزمان موسیقی کلاسیک ایرانی و غربی توانست آثار ماندگار و آهنگ های جاودانه بسازد «جواد لشکری» است.
آثار بر جا مانده از این هنرمند پیشکسوت نمایانگر استعداد او درساختن آهنگ‌هایی در مایه‌های اصیل موسیقی ایرانی است. او نهم مهرماه ۱۳۰۲ در پاییز تهران چشم گشود در جوانی برای فراگیری و نواختن ویلون نزد استاد ابوالحسن صبا و مهدی خالدی و سپس به کلاس احمد فروتن‌راد، آهنگساز و رهبر ارکستر رفت و ردیف‌های موسیقی ایرانی و چند کتاب خارجی را نزد او فراگرفت. استاد صبا که برجسته ترین شاگرد علی نقی وزیری بود، در پرورش نسلی از بهترین نوازندگان نقشی ویژه داشت. جواد لشکری از بستگان استاد «علی اصغر بهاری» بود. آشنایی خانواده با موسیقی سبب شد تا جواد نیز، از۹ سالگی جذب موسیقی شود و در دوران جوانی، به یادگیری و نوازنذگی ویولن بپردازد. در دهه های ۲۰ و ۳۰ که ایران به نوعی پای در مسیر مدرنیته را تجربه می گذاشت، از موسیقی و نوازندگان غربی متاثر بود و موج تازه‌ای برای یادگیری سازها و موسیقی غربی به وجود آمد که برای جوانان گیرا بود. در این میانه، موسیقیدانان و نوازندگانی همچون: ابوالحسن صبا، روح‌الله خالقی، جواد معروفی و… کوشیدند تا با سازهای غربی نیز موسیقی ایرانی را حفظ کنند تا موج پیش آمده را با موسیقی کلاسیک ایرانی، آشتی دهند. او همچنین از اساتید دیگری همچون: روبیک گریگوریان، حسین یاحقی و.. نیز بهره گرفت.
جواد لشکری نیز برای ارایه هنرش به ایرانیان، در آزمون نوازندگی برای رادیو شرکت کرد و از سوی استاد روح‌الله خالقی، پذیرفته شد. لشکری همکاری اش را با رادیو در ۲۴ سالگی آغاز کرد و از سال ۱۳۲۳ تا ۱۳۲۹ با رادیو به عنوان تکنواز ویولن، همکاری مستمر داشت. دو سال بعد در کنار استادش مهدی خالدی و مرتضی محجوبی، ابراهیم منصوری و حسین یاحقی ارکستری را تشکیل دادند که با خوانندگان متعددی اجرای برنامه کرد. اختلاف نظر میان مهدی خالدی و دست‌اندرکاران رادیو در زمینه‌ی ارکستر رادیو سبب شد که او به همکاری‌اش با دلکش را ادامه ندهد و این زمان فرصتی شد تا جواد همراه با پسر دایی اش «بزرگ لشکری»، ارکستر را اداره کنند و آهنگ‌هایی با صدای دلکش بسازند. «فتنه» نخستین آهنگی بود که جواد لشکری در قامت نوازنده و آهنگساز دیده شد و با آهنگی که بر شعری از رهی معیری برای صدای دلکش ساخت شناخته شد. در رادیو نواخت. دو سال بعد در کنار استادش مهدی خالدی و مرتضی محجوبی، ابراهیم منصوری و حسین یاحقی ارکستری را تشکیل دادند که با خوانندگان متعددی اجرای برنامه کرد.
پس از دلکش،که راه موفقیت جواد و بزرگ لشکری را فراهم ساخت، همکاری با «مرضیه» را آغاز کردند و آهنگ هایی برای او ساختند که با اقبال شنوندگان و تحسین اهالی موسیقی مواجه شد. تنظیم و آهنگسازی برخی ترانه‌های قدیمی علی‌اکبرخان شیدا با صدای او از آن جمله است.
سرپرستی جواد لشکری بر ارکستر بزرگ رادیو تا سال ۱۳۳۵ ادامه داشت و او با خوانندگان متعددی همکاری کرد و بیش از ۳۵۰ آهنگ ساخت. بسیاری از آهنگ های او در زمره آهنگ های خاطره انگیز موسیقی کلاسیک ایران قرار دارد. آهنگ هایی مانند: زورق شکسته، به یاد صیاد، زلف یار، لاله صحرایی، خنده گل، درد آشنا و… که برخی از آن ها در سال های اخیر توسط «علیرضا افتخاری» بازخوانی و به بازار موسیقی عرضه شد.
جواد لشکری در سال ۱۳۴۷، به برنامه گل ها دعوت شد و همکاری اش را با برنامه گل ها آغاز کرد. او چندین جلد از آهنگ هایش را منتشر کرد.
استاد جواد لشکری پس از سال ها تلاش هنری، ۱۷ فروردین ۱۳۹۵ در سن ۹۳ سالگی درگذشت.
روز هفدهم از هر ماه در گاهشمار زرتشتی به نام سروش ایزد پیوند یافته است. سروش به چم (:معنی) گوش دادن و فرمان بردن است به خواست خدایی و ما آن را نیوشایی معنا کرده‌ایم تا نزدیکتر به اصل باشیم.
اینک من سروش ترا که
از همه بزرگتر است، می‌طلبم
تا به آرمان خود رسم
و زندگانی درازی به دست آورم
و به شهریاری منش نیک در آمده
و به راه راستی گام زده،
به جایگاهی رسم که مزدا اهورا می‌باشد. (۳۳_۵)
اشو زرتشت می‌گوید:
کسی را که مزدا دوست دارد، نیوشایی و منش نیک به او روی می‌آورد (۴۴_۱۶)
زرتشت می‌خواهد به دستیاری نیوشایی به خواست و آرمان خود برسد (۳۳_۵)
نیوشایی راهی است که به اهورامزدای توانا می‌رود (۲۸_۵)
نیوشایی راه رستگاری را ، هم برای رستگار و هم برای دروغکار ، همواره روشن می‌سازد (۴۳_۱۲)
از این گفته‌ها به ویژه آنجایی که نیوشایی با منش نیک است، بر می‌آید، که فرمانبرداری زرتشت کورکورانه نیست بلکه از روی اندیشه و با دلی پر از مهر است.
