گروه مشترک ایران و ایتالیا با بیش از ۱۰ فصل کاوش باستان‌شناسی توانستند دروازهای که کورش دستور ساخت آن‌را داده بود سراسر از زیر خاک بیرون بیاورند.
به گزارش عصر ایران تل آجری تا پیش از کاوش‌های باستان‌شناسی گنجینه‌ای از مهرازی (:معماری) ایران را در خود پنهان کرده بود. باستان‌شناسان، با چندین فصل کاوش در این تپه، توانستند به یافته‌ای دست یابند که بسیاری از پژوهش‌های باستان‌شناسی در نزدیکی تخت‌جمشید و گذشته‌ی شهر پارسه را دگرگون کرد.
آنچه در تل آجری به‌دست آمد، تاریخ باستان‌شناسی دوره‌ی هخامنشی را هم دگرگون کرد. دست‌یابی به دروازهای همانند دروازه‌ی «ایشتار» در بابل نشان داد که «کوروش» هخامنشی پس از فتح بابل از مهرازان آنجا خواسته بود همانند آن دروازه را در جایی که امروز کم‌تر از سه کیلومتر با تخت‌جمشید فاصله دارد، بسازند. باستان‌شناسان بر این باورند که این دروازه اگرچه برای کاخی به نام فیروزی ساخته شده اما دروازهای برای شهر پارسه بوده است، پیش از آنکه داریوش حتا به فکر ساختن تخت جمشید افتاده باشد.
گروه مشترک ایران و ایتالیا با بیش از ۱۰ فصل کاوش باستان‌شناسی توانستند تا سراسر دروازه را از زیر خاک بیرون بیاورند و گردشگران بتوانند، دروازهای که کوروش هخامنشی دستور ساخت آن را داده بود و پسرش کمبوجیه این خواسته را به پایان برد، ببینند.
روی دیوارهای این دروازه نقش‌هایی از موجودات افسانه‌ای نقش بسته شده بود که یکی از مهمترین آن‌ها یعنی «موشخوشو» از هنر مهرازی هخامنشی در دوره‌های پس از آن حذف می‌شود.
کاوش‌های باستان‌شناسی در این گستره یکی از بهترین کاوش‌های انجام گرفته در ایران است و برای نخستین‌بار یک گستره‌ی باستانی تا رسیدن به مرحله‌ی گردشگری کاوش و ثبت و ضبط شده است.
