جشن یادگیری جامهی دینی کُشتی و سدره ویژهی دانشآموزان پایهی پنجم کلاسهای دینی در دبستان دخترانه مارکار برگزار شد.
در این برنامه پسین روز پنجشنبه 16 آذرماه 1402 خورشیدی با هماهنگی کارگروه دینی استان یزد در فضای باز دبستان مارکار برگزار شد. در آغاز آرینا جوانمردی و مانترا فرزانه بندی از گاتها را خواندند و موبد فریبا مالی دربارهی سدره و کشتی برای دانشآموزان سخن گفت. در پایان با همکاری سوسن بختیاری، آموزگار پایهی پنجم و موبد مالی به دانشآموزان سدره و کشتی و نرمافزار آموزشی پیشکش شد تا این روز برای دانشآموزان یک روز به یادماندنی شود و پیرو پیامآور بزرگ آریایی اشوزرتشت باشند. از موبد مهربان آفرین، فرنشین کمیسیون دینی استان یزد که درتهیه و پخش جامه دینی، کوشید و دهشمندانی که این جامهی نماد نیکاندیشی را به رایگان در اختیار دانشآموزان گذاشتند، سپاسگزاری شد.
کُشتی، کمربندی است که هر فرد زرتشتی میبایست پس از سدرهپوششدن آن را بر روی سدره ببندد و هنگام نیایش اهورامزدا، پروردگار یگانه، آن را نو کند. به بازکردن کشتی در هنگام نماز خواندن و بستن دوباره آن پروردگار کُشتی نوکردن گویند. کشتی که به اوستایی به آن اَئیویا اَنگهَن گفته میشود از ۷۲ نخ پشمی سفید رنگ تهیه می شود که نمادی است از ۷۲ هات یسنا، یکی از بخشهای اوستا (اوستا را باید مجموعه ادبیات دینی ایران باستان نامید که شامل ۵ کتاب است: یشتها، یسنا، ویسپرد، خرده اوستا و وندیداد. گاتهای سپند در یسنا جای دارد. ۷۲ نخ کشتی به ۶ دسته ۱۲ تایی بخش میشود به نشانهی ۶ چهره گهنبار و ۱۲ ماه سال. کشتی را سه بار به دور کمر میبندند به نشانه اندیشه، گفتار و کردار نیک و چهار گره میخورد، دو گره در جلو و دو گره در پشت به خواست ارج نهادن و پاک نگهداشتن چهار آخشیج (باد، آب، خاک و آتش). جشن کُشتیبندی یا کُشتی بستن یا کُشتی دادن یکی از بزرگترین پدیدهها و پیشآمدهای زندگی یک زرتشتی شمرده میشود زیرا پس از این روز فرد زرتشتی به شمار میرود و بنا بر نگارش ”صد در نثر“ و ”بندهش“ و سایر کتابها روایتها در هر جای دنیا که کردارنیک از بهدینی سر زند همه کسانی که کُشتی بستهاند از پاداش آن بهرهمند میگردند.
فرتور رسیده است.
6744