روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری از یافت نشانههایی از دوره فرهنگی نوسنگی و مفرغ در محوطه تپه گوران خبر داد.
گفتنی است محوطهی تپهی گوران نخستین روستای دشت هلیلان و دارای توالی فرهنگی دوران نوسنگی تا برنز است.
اردشیر جوانمردزاده سرپرست پروژه ساماندهی محیطی تپه گوران گفت: کاوش در تپه گوران ایلام شوند(:سبب) نمایان شدن، دو دوره فرهنگی نوسنگی و مفرغ شده که هرکدام در بستر فرهنگی خود دارای ویژگیهایی خاص هستند.
او افزود: از مهمترین شواهد یافت شده در این محوطه در میان کاوشهای دهه ۱۹۶۰ میلادی ازسوی هیات باستان شناسی دانمارک میتوان به استفاده انسان از کلبه و کپر اشاره کرد که با گذشت زمان تبدیل به خانههای خشتی و چینهای میشود.
او با اشاره به ییمانند بودن شواهد استقرار در کلبهها و زندگی سیار در لایههای دوره نوسنگی تپه گوران گفت: این شواهد به خوبی نشان می دهد که چگونه نخستین دامپروران دشت هلیلان به هنگام زمستان به دشت آمده و از آن بهرهبرداری میکردند.
وی افزود: بقایای برجای مانده از کلبههای ساخته شده از نی و شاخ و برگ درختان و سنگ فرشهایی از جنس سنگ گچ در معابر کنار خانهها در هیچ یک از زیستگاههای دوره نوسنگی ایران و خاورمیانه دیده نشده است.
جوانمردزاده وجود ساغرهای کاسی، لابه لای گورهای دوران مفرغ تپه گوران در منطقه پیشکوه را منحصربه فرد عنوان کرد و گفت: این ظروف با فرم و کارکرد خاص خود از شمار انگشتان از محوطههای باستانی غرب ایران، که حوزهی تسلط کاسیها بوده است، پیدا می شوند که از جمله این محوطهها، تپه گوران است.
این باستان شناس در ادامه گفت: همانگونه که بر پایهی موقعیت و بستر قرارگیری محوطه انتظار میرفت، پس از انجام پروژه مشخص شد محوطه تقریبا از دوره نوسنگی رسوبگذاری چندانی نداشته است.
وی افزود: نرخ رسوبگذاری در بیشترین عمق حدود ۲ متر است که با حفر گمانههایی در بستر طبیعی پیرامون محوطه شناسایی و ثبت شد.