مردم مشهد به پیشواز پیکر استاد محمدرضا شجریان رفتند

ستاره‌ی دیگری به مفاخر هنر و ادب ایران‌زمین خفته در خطه‌ی خراسان بزرگ پیوست.

دیروز خبر خیلی دردناک و ناپذیرفتنی در شبکه‌ها و فضای مجازی دست به دست می‌شد. با خود می‌گفتم: «امیدوارم حقیقت نداشته باشه». چون دیرزمانی‌ست که هرکسی به خود اجازه شایعه‌پراکنی را در فضای مجازی بی‌در و پیکر می‌دهد و گمان کردم شاید این پیام هم از همان دست پیام‌های زرد باشد!

باری، شوربختانه خبر درست بود. با رنجی فزون و دست و دلی لرزان مدام در حال پیگیری وصیت‌نامه‌ی استاد برای محل خاکسپاری ایشان بودم. هم هیجان‌زده و هم غمگین … هیجان‌زدگی برای واپسین دیدار با استاد آواز ایران و غمگین برای از دست دادن یک ستاره مردمی؛ هرچند در این غم نیز یک خوشی موجود است و آن امید به سیاوشی دیگر. همچنان شایعات فضا را پر کرده بود تا حدود نیمروز آدینه که معطل مانده بودم و نمی‌دانستیم خاکسپاری دقیقا کی انجام خواهد شد! ضمن اینکه هیچکس هم باور و اعتمادی به اخبار رسیده مبنی بر دگرگونی گاهشمار خاکسپاری نداشت و مردم نجوا‌کنان از یکدیگر با شک و تردید پرس‌و‌جو می‌کردند.

با این وجود، این خبر هم پس از بررسی‌ها و پیگیری‌های لازم از طریق صفحات فرزندان استاد زنده‌یاد درست از آب درآمد و موکول شده بود به روز شنبه. مجموعه‌ی پیش ِ‌رو ، دست‌آورد روز پیش از خاکسپاری استاد است در محوطه‌ی آرامگاه فردوسی بزرگ. با توجه به خطر کوید ۱۹، عاشقان و شیفتگان استاد در ورودی آرامگاه‌، آرام گرفته و با چشمانی اشک‌بار و با گلویی پر از بغض بر زمین سرد نشسته بودند و هر از گاهی تصنیف‌های استاد را زمزمه می‌کردند.

در مسیر صحن نوین آرامگاه فردوسی، بنرهای بزرگ «ربنا» و «مرغ سحر، ناله سرکن» با پوسترهای بزرگ استاد به همه خوش‌آمد می‌گفتند. همه با پوستر بزرگ استاد عکس یادگاری می‌گرفتند حتا کودکان، آن‌ها که شاید هرگز استاد را نمی‌شناختند اما برای عقب نماندن از قافله، آن‌ها هم عکس یادگاری می‌گرفتند و بلافاصله استوری فضای مجازی‌شان می‌شد!

امروز این بخش از زمین این سرزمین بسیار سنگین شده و اما اکنون، غم انگیزترین غروب آدینه‌ها را تجربه کردیم.

فرتورها از شرمین نصیری است .

4090