لوگو امرداد
یادداشت به قلم بابک شهریاری

وهومن و اهریمن

babak1مزدا اهورا (بزرگ دانای هستی بخش ) جهان را به نیکی آفرید، شادی آفرید، مهر آفرید، عشق آفرید و بهترین آفریده‌ی خود، انسان را آفرید و توان آفرینش را به این بهترین آفریده و به این تجلی وجود خود بخشید. مزدا اهورا نور آفرید اما جهان را آکنده از نور نکرد و مردمان را مختار قرار داد تا نور بیافرینند یا تاریکی را برگزینند. مزدا اهورا اندیشه‌ی نیک را آفرید، وهومن را آفرید، بهترین اندیشه را آفرید مردمان را مختار کرد تا وهومن را پیروی کنند یا از تباه‌ترین اندیشه‌ها ، از بی‌اندیشگی از  اهریمن پیروی کنند.

وهومن مردم را رهنما شد تا ایشان در کنار دیگر آفریده‌های خداوندی با احترام زندگی کنند. مردمان کاریز احداث کردند تا آب را بجویند بی‌آنکه دشت‌ها را بخشکانند. وهومن شهریاران نیک را برگماشت تا سکه را درمیان خلق رواج دهند. وهومن پزشکان را نیرو داد تا آلام مردمان را بکاهند و ……… این‌گونه سرزمین آباد بود.

آنگاه که اهریمن پدیدار گشت واژگونگی رخ داد. از آن زمان که مردمان گوش به اهریمن سپردند طبیعت برده‌ی انسان شد و انسان هر چه توانست با سیاره خود کرد، به این هم بسنده نکرد و انسان بر انسان رواداشت هر آنچه که ناروا بود. انسان چون قلعه‌ای بود که بر دروازه‌های آن نگهبانانی، انسانیت  انسان را پاس می‌داشتند. اهریمن به پاسبانان دروازه‌ی نفس انسان وعده‌ی شراب داد و آنها را فریفت. اهریمن داخل شد و بر طبل گران شهوت و قدرت و لذت و کامجویی کوبید. ندای سروش کم‌نوا شنیده شد و انسان گوش به وهومن نسپرد. کاریزها را خشکاند، دست در طبیعت برد معادن زمین را چپاول کرد و منابع گیاهی و حیوانی را به نابودی کشاند. هر آنکس فقط در پی منافع خود شد و بازار نامردمان رونق گرفت . طبیبان بجای درمان به خلق بیماری و درد پرداختند. شهریاران نیک رفتند، سکه ها از رونق افتاد. فقر و جنگ و بیماری و نا‌امیدی جهان را فراگرفت. آری هزاره‌ی اهریمنی آغاز شد.

اهریمن خدا نیست، اهریمن مخلوق خدا هم نیست، اهریمن از ماوراء بر زمین نیامده، اهریمن اندیشه‌ی تباه ما آدمیان است و در خارج از اندیشه‌ها  وجود ندارد آنچه اهریمن را قدرت می‌بخشد اندیشه‌ی خود ماست و نه هیچ چیز دیگری. آنگه که سپنته‌مینو را گرامی بداریم، انگره‌مینو ناپدید می‌گردد. آری اهریمن می‌گریزد از آن قوم که جز راست نمی‌گویند و جز نیک نمی‌اندیشند و کردارشان جز به نیکی نیست.

هزاره‌ی اهریمنی به سر خواهد آمد و رنج و درد بیماری از زمین رخت برخواهد بست هر آنگاه که ما آدمیان تاریکی وجود خود را با روشنایی جایگزین کنیم . ایدون باد

بابک شهریاری – آذر 99

 

 

به اشتراک گذاری
Telegram
WhatsApp
Facebook
Twitter

3 پاسخ

  1. واوو! چه بیانیه و درددل، اندیشه برانگیز و پرمعنا و جالبی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تازه‌ترین ها
1403-01-09