گاهان بار چهره‌ی پیته شهیم گاه از ساعت 18 پنج شنبه 25 شهریورماه در تالار روانشاد یزدانی شیراز برگزار شد. از نکات جالب توجه این گاهان‌بار نسبت به گاهان بارهای پیشین، باشندگی پرشور دانش‌آموزان در آماده‌سازی لُرک (میوه خشک) و سفره‌ی گاهان‌بار بود و می توان گفت این گاهان‌بار را دانش‌آموزان میزبان بودند .
اوستاخوانی از سوی موبدیار خدامراد جمشیدی همراه با نو کردن کمربند کُشتی از سوی باشندگان و نیایش همگانی انجام شد؛ در ادامه هوشنگ اسفندیاریان سخنگوی انجمن زرتشتیان شیراز در سخنانی کارکرد این انجمن را گزارش کرد. وی با سپاسداری از همه‌ی کسانی که در برگزاری ششمین دوره‌ی پیکارهای قهرمانی بدمینتون زرتشتیان سراسر کشور یاریگر انجمن بودند، از مقام‌آوران شیرازی در پیکارهای ورزشی جام جان‌باختگان و جام بدمینتون یاد کرد، همچنین از برترین‌های همایش اوستاخوانی و گاتاشناسی مانتره نام برد. وی به واپسین وضعیت پیگیری سینما آریانا، چاه آب باغ وقفی، ساخت آشپزخانه در ساختمان جنوبی، باشندگی افلاتون سهرابی فرنشین انجمن در آیین پایانی همایش مانتره، انجمن موبدان تهران و دستاوردهای آن اشاره‌هایی داشت. سپس افلاتون سهرابی فرنشین انجمن زرتشتیان شیراز پیرامون بیشینه‌ی واپسین گاهان بارها، به سخنرانی درباره‌ی موضوعات دینی پرداخت. وی از باشندگان خواست به مطالعه‌ی کتاب و متون دینی توجه بیشتری نشان دهند و ناآگاهی را پایه و اساس بسیاری از انحرافات دانست.
پیته شهیم‌گاه یا “پایان تابستان” با گویش درست (Paityshahim) در صد و هشتادمین روز سال انارام و شهریور ماه و به چم(:معنای) پایان تابستان است. این جشن کشاورزی هنگامی است که خرمن دانه‌ها در کشتزارها فراهم می‌شود و بسیاری از میوه ها از درختان چیده می‌شوند و سومین جشن از جشن‌های گاهنباری در سال است و در این گاه است که زمین آفریده شده است.
