کارگاه مجازی زبان و ادبیات فارسی با بررسی جایگاه زبان و ادبیات فارسی در هند و نیز پیشنهاد ایجاد پلی میان دانشگاههای تهران و دانشگاه حیدرآباد برگزار شد.
به گزارش ایسنا بهگفتهی روابط عمومی بنیاد سعدی، این برنامه با باشندگی (:حضور) محسن آشوری، وابستهی فرهنگی و مسوول خانه فرهنگ ایران در بمبئی و نمایندهی بنیاد سعدی، پروفسور پربهاکر راو، رییس بخش زبانهای خارجی دانشگاه حیدرآباد، شبیرعلی شیرازی، استاد دانشگاه حیدرآباد و دانشجویان و دوستداران زبان و ادبیات فارسی در فضای مجازی زوم ازسوی دانشگاه حیدرآباد و با همکاری خانهی فرهنگ ایران در بمبئی هند برگزار شد.
در آغاز این کارگاه آموزشی، شیرازی، استاد دانشگاه حیدرآباد گفت: زبان و ادبیات فارسی برای بیش از ۸۰۰ سال زبان و ادبیات رسمی و دیوانی هندوستان بوده است و به همین دلیل چنانچه دانشجویان و علاقهمندان به هندوستان خواستار فهمیدن ریشههای تاریخی خود باشند بایستی این زبان شیرین را فراگیرند و امروزه خوشبختانه به همت خانهی فرهنگ ایران در بمبئی و بنیاد سعدی دورههای کوتاهمدت زبان و ادبیات فارسی در این دانشگاه راهاندازی شده و امید است در آینده نیز این دورهها تداوم داشته باشد.
آشوری، مسوول خانهی فرهنگ ایران در بمبئی نیز گفت: زبان و ادبیات فارسی میراث فرهنگی نهتنها ایران بلکه شبه قاره هند است و برای همین آموختن آن برای دوستداران فرهنگ و هنر این کشور متمدن مشرقزمین بسیار مهم و بایسته است.
او ادامه داد: امروزه در هند بیش از هزاران کتاب نایاب خطی به زبان فارسی وجود دارد و این خود گواه دیرینگی این زبان در هند است. خانهی فرهنگ ایران در بمبئی با همکاری بنیاد سعدی دورههای کوتاهمدت برای دانشجویان و دوستداران به این زبان شیرین را برنامهریزی و ایجاد کرده که با استقبال بسیار خوب نهتنها در هند بلکه در کشورهای دیگر روبهرو شده و امید است که در آینده نیز این دورهها بهگونهی پیاپی ادامه پیدا کند.
آشوری سپس بیان کرد: زبان فارسی در هند ریشه در تاریخ هند دارد و بیانگر در هم تنیدن دو فرهنگ و تمدن کهن است و هرگز از هم گسستنی نخواهد بود، از اینرو سفارش من به دانشجویان، تداوم در فراگیری است تا بتوانند نسبت به تعاملات دیرینه فرهنگی و تمدنی دو کشور آشنا شوند.
پربهاکر راو، رییس بخش زبانهای خارجی دانشگاه حیدرآباد نیز در سخنانی گفت: اشتراکات فرهنگی و زبانی میان دو تمدن مشرقزمین بسیار است و هیچکس نمیتواند این دو فرهنگ را از هم جدا کند. پیوندهای فرهنگی دکن هند با ایران دارای دیرینگی تاریخی است و حکومت سلسلههای ایرانی در دکن و استفاده از زبان و ادبیات فارسی در دربار سلطانهای دکن خود موجب شده که مجموعهای گرانبها از کتابهای ارزشمند فارسی در کتابخانههای این شهر و دکن انباشت (:ذخیره) شود.
او همچنین خواستار روابط گستردهتر با خانهی فرهنگ ایران در بمبئی در زمینهی ایجاد دورههای بیشتر آموزش زبان فارسی بهویژه در دوران کرونا بهصورت مجازی و نیز برگزاری وبینارهای علمی-فرهنگی مشترک با دانشگاههای تهران و بهرهمندی از استادان کارآزموده (:مجرب) دانشگاههای ایران در این وبینارها شد.
وابستهی فرهنگی ایران در بمبئی ضمن استقبال از این طرحها اعلام آمادگی خود را برای پشتیبانی از دورههای زبان و ادبیات فارسی بهگونهی مجازی و حضوری پس از پایان همهگیری کرونا و همچنین ایجاد پلی میان دانشگاههای تهران و دانشگاه حیدرآباد اعلام کرد.
این کارگاه آموزشی با نمایش فیلم مستند جاذبههای گردشگری ایران بهپایان رسید.
