در پی تازه‌ترین کاوش، آثار و شواهد معماری مانند دیوارهای سنگی و خشتی و سنگفرشی از ۳ فاز گوناگون زمانی که گمان می‌رود از دوره‌ی سلوکی، اوایل اشکانی و میانه تا اواخر اشکانی برجای مانده باشد، در تپه گوهره بیستون به‌دست آمد.
به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، رامین چهری سرپرست گروه باستان‌شناسی کاوش در تپه گوهره بیستون، ۲۰ دی‌ماه ۱۴۰۰با اعلام این خبر گفت: تپه گوهره در روستایی به همین نام جای دارد که با فاصله‌ی ۴ کیلومتری از آثار شاخص بیستون و راه شاهی بر این منطقه مهم اشراف دارد.
سرپرست هیات باستان‌شناسی با بیان این نکته‌ی که نخستین بار این محوطه در سال ۱۳۹۳ توسط نگارنده شناسایی و بررسی شد، افزود: تپه گوهره که بر روی یک محوطه از دوران آهن شکل گرفته، جدای از شرایط سیاسی جغرافیایی ویژه‌ای که دارد، دارای سفال‌های شاخص از دورههای سلوکی و اشکانی بوده و همچنین شواهدی از معماری در آن دیده می‌شد.
این دانشجوی دکتری دانشگاه تربیت مدرس یادآوری کرد: آثار و شواهد موجود نشان از یک محوطه مهم در منطقه بگستانه دوران تاریخی داشت از این‌رو کاوش در این محوطه در دستور کار قرار گرفت و یک ترانشه اصلی در ابعاد ۵ در ۱۰ و یک گمانه ۳در۲ بر روی سطح تپه ایجاد شد.
او برآیند (:حاصل) کاوش در این محوطه را کشف آثار و شواهد معماری مانند دیوارهای سنگی و خشتی و سنگفرشی از سه فاز گوناگون زمانی به‌گمانی (:احتمالا) سلوکی، اوایل اشکانی و اواسط تا اواخر اشکانی اعلام کرد و افزود: البته در حدود دوران میانه اسلامی یک قبرستان بر روی محوطه شکل می‌گیرد که به لایه‌های معماری فاز متاخر اشکانی آسیب وارد کرده است.
سرپرست هیات باستان‌شناسی از میان دیگر یافته‌های کاوش، به وجود آثاری از کوره ذوب احتمالا شیشه، چند ظرف سفالی سالم، قطعاتی از آثار مفرغی و آهن، سفال‌های شاخص کلینکی منقوش و لعابدار به همراه سردوک‌ها، شیشه و مهره‌ها اشاره کرد و گفت: وجود استقرار عصر آهن موجب کشف سفال‌های شاخص و ابزارهای سنگی از این دوره شد.
چهری در ادامه با اشاره به برخی مشکلات موجود در فصل نخست کاوش در این محوطه گفت: بر این باوریم که فصل بعدی کاوش در تپه گوهره می‌تواند آگاهی‌های ارزشمندی از دوران سلوکی و اشکانی بیستون و زاگرس مرکزی در دسترس ما قرار دهد.
