امروز اورمزد است ای یار می‌گسار
امروز، روز اورمزد، نخستین روز ماه زرتشتی است. اورمزد یا هرمز همان نام خداوند در دین زرتشتی است. اهورامزدا، خداوند جان و خرد و به چم «بزرگ دانای هستی بخش» است. اهورامزدا خدای یکتاست. اشوزرتشت در گفت‌وگو با اهورامزدا تا به جایی می رسد که خویش را پیام آور راه اشویی که همانا راه اهورایی‌ست می‌بیند و این راه را به مردم می‌شناساند. این روز پر از داده‌های اهورایی و روزی بزرگ دانسته شده است.
اَهورامَزدا (به اوستایی مزدا اهوره. «مَزدا اَهورَه») نیز با نام‌های: اهورا، اورمَزد، هورمَزد، اورمُزد، هورمُز و هُرمُز نامِ آفریدگارِ نِکویی‌ها و دادار و پروردگارِ همه‌ی هستی در مَزدَیَسنا است.
اورمزد یکی از نام‌های خدای بزرگ ایرانیان باستان و زرتشتیان, آفریننده‌ی زمین و آسمان و آفریدگان . امشاسپندان و ایزدان نیز آفریده اویَند او عین قدرت و دانش و منبع خیر و راستی و تقدس و تقوی است.
اهورامزدا آفریننده جهان است. مزدیسنان اهورا مزدا را می‌پرستند. اهورامزدا خالق و داور همه‌ی چیزهای مادی و معنوی و نیز آفریننده‌ی روشنی و تاریکی و برقرار کننده نظم هستی (اشا) است. او با اندیشیدن همه چیز را هستی بخشیده است، پس در واقع او از عدم می‌آفریند و با خود تنهاست. برای اهورا مزدا در هرمزدیشت، در حدود شصت صفتِ نیک آورده شده و تقریباً همه‌ی چیزهای خوب به وی منتسب شده‌است. همچنین او در مزدیسنا دارای شش صفتِ برجسته زیر است:
سپنتا مینو یعنی مقدس‌ترین روان، خشثره‌ویرنه به گویش امروزی شهریور یعنی شهریار و پادشاهی که باید برگزیده شود، سپنته‌آرمیتی است یعنی پارسایی مقدس. هورتات بگویش امروزی خورداد به چم (:معنی) جامعیت و رسایی و امرتات جاودانگی و بی مرگی. او اشه یعنی راستی و درستی و قانون ایزدی و پاکی است. همچنین وهومَنَه است به معنی خوب منش. این صفات در مزدیسنا به نامِ امشاسپندان خوانده می‌شوند و پایه‌های کمال در دین زرتشتی برای رسیدن به روشنایی بی پایان است. از این هفت امشاسپندان است که هفت شهر عشق و هفت آسمان و هفت خوان اسفندیار و هفت خوان رستم و هفت سین و هفت کشور و … اقتباس شده است.
پرسهی همگانی اورمزد روز و تیرماه:
چنان شد ز بس کشته و خسته دشت
که پوینده را راه دشوار گشت
زرتشتیان در روز اورمزد از ماه تیر، برابر با ٢٩ خوردادماه، پرسهی همگانی را به یاد روان و فروهر جانسپاران راه میهن در جنگ ایران و توران به روزگار منوچهرشاه پیشدادی برگزار می‌کنند. در این نبردها ایرانیان شکست سختی خوردند و بازپس نشستند. مرزها کوچک و خانه‌ها تنگ شد.ده روز پس از این، دهم تیرماه در روز تیر از ماه تیر که سیزدهمین روز ماه زرتشتی و دهمین روز از سالنمای رسمی کشور است، آرش کمانگیر جان در تیر می‌گذارد و مرزها را باز می‌گشاید. زرتشتیان در روز اورمزد از ماه تیر در آرامگاه، تالار، آتشکده یا خانه، گردهم می‌آیند و سفره‌ای به یاد درگذشتگان می‌گسترانند. در این آیین خانواده‌هایی باشنده‌اند كه از یک سال پیش تاكنون كسی از خانواده‌ی آن‌ها درگذشته است. دیگر زرتشتیان نیز برای گرامی‌داشتن یاد و خاطره‌ی نیكان درگذشته در آیین پرسهی همگانی باشنده می‌شوند.
اندرزنامه آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
می خور و خوش باش
اندرزنامه آذرباد مهراسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار:
بود ماه سی روز تا بنگری / به هر روز کاری به جای آوری
سزد گر به (هرمز) باشی خرم /خوری می به آیین جمشیدجم
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش
امروز اورمزد است ای یار می‌گسار
برخیز و تازگی كن و آن جام باده آر
ای اورمزد روی بده روز اورمزد
آن می‌كه شادمان كندم اورمزد‌وار
رخداد 29 خوردادماه:
رابرت و آنتونی شرلی (دو برادر انگلیسی) در سال 1598 میلادی در شهر قزوین ـ پایتخت وقت ایران ـ با شاه عباس یکم دیدار كردند كه به نوشته مورخان، با این دیدار نفوذ و سپس مداخله انگستان در امور ایران آغاز شد كه ایرانیان خاطرات بسیاری بدی از آن دارند.
یک پاسخ
جالب بود . مرسی از هفته نامه امرداد.