در گاهشمار زرتشتی سال به ١٢ ماه ٣٠ روز بخش می‌شود كه هر روز به نامی آراسته است. امروز بیست‌وهفتمین روز ماه امرداد در گاهشمار زرتشتی است و «آسمان» نام دارد.
روز «آسمان» اوستایی آن «اَسمَن»، این ایزد نگهبان سپهر گردون است. آسمان نخستین آفریده‌ی اهورامزداست و در گهنبار میدیوزرم آفریده شده است. آسمان از آفریده‌های بسیار زیبا و ستودنی اهورامزداست. آسمان برای ایرانیان باستان سرچشمه نور و گرمای خورشید بوده و همان گونه که خورشید نیایش می‌شده، آسمان هم ستوده می‌شده است.
این روز، روزی‌ست نیکو. مسعود سعد می‌گوید: «آسمان روز، ای چو ماه آسمان / باده نوش و دار دل را شادمان». در شاهنامه آمده است: «مه بهمن و آسمان روز بود / که فالم بدین نامه پیروز بود». چه زیباست در این روز نیایش و سپاس به درگاه اهورامزدا از برای داده‌هایش و خواست نیاز کردن. در این روز سفر و گواه‌گیری (پیمان زناشویی) نیکوست. در این روز ساختمان کردن و کشت و کار و خرید و فروش و گفت‌وگو با بازرگانان نیکو شمرده شده است. می‌گویند زادگان این روز زیبا و نمکین هستند.
یک پاسخ
باعث اعجاب است که ایرانیان باستان درک کرده بودند که آسمان و زمین در حرکت هستند.