آسمان؛ نام بیست‌وهفتمین روز از ماه زرتشتی
در گاهشمار زرتشتی سال به ١٢ ماه ٣٠ روز بخش می‌شود كه هر روز به نامی آراسته است. امروز بیست‌وهفتمین روز ماه امرداد در گاهشمار زرتشتی است و «آسمان» نام دارد.
روز «آسمان» اوستایی آن «اَسمَن»، این ایزد نگهبان سپهر گردون است. آسمان نخستین آفریده‌ی اهورامزداست و در گهنبار میدیوزرم آفریده شده است. آسمان از آفریده‌های بسیار زیبا و ستودنی اهورامزداست. آسمان برای ایرانیان باستان سرچشمه نور و گرمای خورشید بوده و همان گونه که خورشید نیایش می‌شده، آسمان هم ستوده می‌شده است.
این روز، روزی‌ست نیکو. مسعود سعد می‌گوید: «آسمان روز، ای چو ماه آسمان / باده نوش و دار دل را شادمان». در شاهنامه آمده است: «مه بهمن و آسمان روز بود / که فالم بدین نامه پیروز بود». چه زیباست در این روز نیایش و سپاس به درگاه اهورامزدا از برای داده‌هایش و خواست نیاز کردن. در این روز سفر و گواه‌گیری (پیمان زناشویی) نیکوست. در این روز ساختمان کردن و کشت و کار و خرید و فروش و گفت‌وگو با بازرگانان نیکو شمرده شده است. می‌گویند زادگان این روز زیبا و نمکین هستند.
باعث اعجاب است که ایرانیان باستان درک کرده بودند که آسمان و زمین در حرکت هستند.