زرتشتیان از روز مهر تا ورهرام از ماه تیشتر در گاه‌شمار زرتشتی برابر با سیزدهم تا هفدهم تیرماه خورشیدی 4-8July در زیارتگاه پارس بانو چهارمین گردهمایی بزرگ آیینی زرتشتیان جهان را در دامنه‌ی کوهی نزدیک به جنوب عقدا و در دره‌ی کوهستان‌های زرجو برگزار می‌کنند.
زرتشتیان پس از نیایش همگانی به دیدوبازدید و شنیدن مشکلات یکدیگر می‌پردازند به ویژه در زمانی که زرتشتیان در تنگنا بودند با آرزوی آنکه گره از کارشان باز شود در چنین مکان های آیینی به هم می‌رسیدند. شهبانوی پارس به نام خاتون بانو در این مکان سپندینه پناه آورده است.
ایرانیان باستان به نیکی دریافته بودند زیبایی، شادی، آزادی و آزادگی پدیده‌های ارزنده و درخور ستایش است. هماره می‌کوشیدند تا آن را به دست آورند و دیگران را نیز در آن هم بهره سازند.
زیارتگاه‌ها و نیایشگاه‌ها در جایی که رشته قنات یا چشمه آبی وجود داشت پایه‌گذاری می‌شد. جایگاهی با ارزش برای گردهم‌آیی، نیایش، دیدار و آشنایی همگانی، داد و دهش، رایزنی برای رسیدن به زندگی بهتر و داشتن شادمانی گروهی بوده که همچنان پایدار مانده است. دلدادگان این مکان‌های سپند برای رسیدن به آرامش تن و روان بدان رو می‌آورند و باور دارند، پیوندی است میان آنان و آگاه به راز دانا و توانا.
یک پاسخ
بسیار زیبا بود. سپاس از همه
پرتوان و تندرست باشید