روان شاهرخ کشاورزی در آرامش‌باد

شاهرخ کشاورزی آموزگاری بود که در زندگانی پربار و ارزنده‌اش از آنچه اندوخته بود، دانش، مهربانی و تجربه را برای فرهنگ‌مداری جوانان به‌کار گرفت. در زندگی‌نامه‌اش که خانواده‌ی آن روانشاد در اختیار امرداد گذاشته، اینگونه آمده است که شاهرخ فرزند آذرمیدخت استواری و بیژن کشاورزی، زاده‌ی 12 بهمن ماه 1318 در کرمان بود. وی آموزش‌های ابتدایی را در کرمان گذراند و دوره‌ی متوسطه را در دبیرستان البرز به پایان رساند. در رشته‌ی بیولوژی دانش‌آموخته شد و سال‌ها به عنوان دبیر زیست‌شناسی در دبیرستان‌های فیروز بهرام و شهید مطهری آموزگاری کرد. چندین سال نیز هموند هیات‌علمی دانشگاه آزاد بود. از نوازندگان چيره‌دست ويولن بود. از ٩ سالگی نواختن ويولن را آغاز كرد و چندين سال آموزش ويولن را در كنار استاد صبا آموخت. در کرمان هم به‌عنوان فرنشین بخش هنری رادیو کرمان فعالیت می‌کرد. وی در سال‌های 1330 تا 1340 با سازمان جوانان زرتشتی تهران (فروهر) همکاری داشت. نخستین کسی بود که ارکستر جوانان زرتشتی فروهر را راه‌اندازی و به‌عنوان رهبر ارکستر سازمان جوانان زرتشتی فعالیت داشت. همسری پرمهر برای گوهربانو کشاورزی، و پدری فداکار برای فرزندانشان به نام‌های رویا و بیژن بود. شاهرخ کشاورزی پس از سالیان کوشش در بالندگی فرهنگی و هنری فرزندان ایران‌زمین، چهارم تیرماه 1403 خورشیدی برابر با امرداد روز از ماه تیر 3762 زرتشتی دیده فروبست. آیین خاکسپاری با همراهی بستگان و دوستان بامداد سه‌شنبه پنجم تیرماه در آرامگاه زرتشتیان تهران (قصر فیروزه) برگزار شد. بنا به وصیت شادروان هزینه‌های برگزاری مراسم درگذشتگان به موسسه خیریه‌ی محک و بیماران هموفیلی دهش می‌شود.

امرداد» درگذشت زنده‌یاد شاهرخ کشاورزی را به خانواده‌ی آن انوشه‌روان و هازمان زرتشتی، آرامش‌باد می‌گوید و آرزوی شکیبایی و تندرستی را برای بازماندگان دارد.