کتاب‌های تاریخی تکراری و بدون پشتوانه‌ی پژوهشی هستند.
رضا افتخارزاده، انتشارات طهوری: شوربختانه کتاب‌های ایرانشناسی بیشتر به گونه‌ی کپی وارد بازار کتاب می‌شود یعنی مطالب از کتابی به کتاب دیگر منتقل می‌شود و تنها ناشرها تغییر می‌کنند. بسیاری از مراجعه کنندگان در پی یافتن کتاب‌های چاپ شده‌ی پیش از انقلاب هستند. چون به باور آن‌ها کتاب‌های چاپ قدیم بدون سانسور و برپایه‌ی پژوهش نوشته شده‌اند اما کتاب‌های تازه گران‌تر است و تکرار مطالب دیگر است و نویسنده برداشت‌های خود را بدون تکیه بر پژوهش تازه وارد کتاب می‌کند. در مجموع هیچ سرمایه‌گذاری در بخش پژوهش نمی‌شود و از این رو کتاب‌ها با مطالب تکراری چاپ می‌شوند. مردم هم در زمینه‌ی کتاب‌خوانی سطحی‌نگر شده‌اند و بیشتر کتاب‌هایی را می‌خرند که سر سفره‌ی شام هم بتوانند بخوانند و کنار بگذارند. البته در زمینه‌ی ایرانشناسی و تاریخ و فرهنگ کتاب‌هایی با استقبال روبه‌رو می‌شوند که جنجالی باشند برای نمونه اگر نقد جنجالی روی کتاب نوشته شود، مردم به سوی آن کتاب جذب می‌شوند.
آنچه در بالا آمده است بخشی از نوشتاری است که در آن به بررسی کتاب‌های ایرانشناسی در حوزه‌ی نشر می‌پردازد. متن کامل این گزارش با عنوان «بازگشت به تاریخ» در رویه‌ی دوم (رویداد) شماره ی 387 امرداد آمده است.
