زنده‌شدن معنی‌دار هیات‌امنا

«یادداشتی درباره هیات‌امنای پردیس دانش مارکار» باعث شد که کوتاه در این باره مطلبی ارایه کنم.

پس از پایان بازسازی «پرورشگاه مارکار» که رسما در سال 1385 خورشیدی در تابلوی سَردرِ آن اعلام شده، بخشی به نام «پردیس دانش مارکار» در این مجموعه در سال 1387 خورشیدی بازگشایی و برای مدیریت آن هیات‌امنایی پیشنهاد شد که در ترکیب آن «نماینده وقت»، «رییس انجمن زرتشتیان تهران»، «رییس انجمن محله یزد»، «دبیر پردیس دانش مارکار» و نیز «سرپرست بازسازی» تعریف شد و اساسنامه‌ایی نیز برای این بخش تهیه شد. براین اساس، «دبیر پردیس دانش مارکار» انتخابی بود که به انجمن زرتشتیان تهران پیشنهاد و انتخاب شد. طبیعتا این هیات‌امنا برای مدیریت «پردیس دانش مارکار» بود و در نهایت هیات‌مدیره انجمن زرتشتیان تهران سرپرست اصلی و تصمیم‌گیرنده مجموعه «پرورشگاه مارکار» بود و هم اکنون نیز است.

البته حتما «نماینده وقت» نقش و همیاری زیادی در راه‌اندازی و تهیه اساسنامه داشت. اما شاید بهتر باشد «براساس مستندات» نقش مهندس سیروس خسروی بیشتر بررسی شود. ایشان در طول 6 سال از سوی خانواده فریدون و مهربان زرتشتی (به ویژه مهربان زرتشتی) تمامی مجموعه را با زحمت و دقتی بسیار بازسازی و بعد هم برای شروع به‌کار آن تلاش بسیار کردند. او فردی بود که در رابطه با انجمن زرتشتیان تهران تا نماینده وقت و نیز پیشنهاد «دبیر پردیس دانش مارکار» نقش برجسته‌ایی داشت. البته به دلایلی کمی بعد از شروع به کار «پردیس دانش مارکار»، او در نامه‌ایی به انجمن زرتشتیان تهران از هیات‌امنا استعفا داد که امیدوارم دلایل اصلی آن را در همان نامه نوشته باشد.

اما از آن به بعد وضعیت هیات‌امنا چگونه بوده؟ و مسوولی که باید احتمالا برنامه‌ها و گزارش‌های مربوط به «پردیس دانش مارکار» را تهیه و ارایه می‌داده، به کدام هیات‌امنا ارایه داده است؟ علاوه براین، در طول این سال‌ها، نشست‌های هیات‌امنا چگونه بوده است؟ باید توجه داشت که در طول حداقل 15 سال گذشته «دبیر پردیس دانش مارکار» و «نماینده زرتشتیان در مجلس» یک نفر بوده است. حال که ظاهرا دسترسی به «مدارک و مستندات» ممکن شده، بسیار مناسب است که گزارشی از تعداد نشست‌های هیات‌امنا و نیز گزارش آخرین نشست آن منتشر شود.

در طول این سال‌ها آیا احتمالا این‌طور نبوده که اگر گزارشی توسط «مسوولی» ارایه می‌شده، به سرپرست و مالک اصلی مجموعه یعنی انجمن زرتشتیان تهران بوده و در حقیقت هیات‌امنایی وجود نداشته است؟! البته شاید بهتر بود که در طول همه این سال ها که احتمالا دیگر هیات‌امنایی وجود نداشته، تکلیف آن روشن می‌شد.

در پایان باید گفت که بسیار خوب است که قدم‌هایی در راه «شفاف شدن» روش‌ها برداشته شود، اما ظاهرا در تغییر موازنه‌های قدرت که در جامعه اتفاق افتاده است باید کمی بیشتر مراقب بود. در همین راستا، شاید بهتر باشد که «مدارک و مستندات» را هم بیشتر بررسی کرد.

برای دو یادداشت کوتاه درباره مارکار به این دو نوشته نگاه کنید: یادی از گلچهر و خدایار و  موزه یزد.