آگاهی‌های جسته گریخته‌ای که از وضعیت خلیج گرگان می‌رسد، این گمان را تقویت می‌کند که در صورت انجام نشدن راهکارهای علمی، این پهنه‌ی آبی به تالابی مرطوب تبدیل خواهد شد. این هشداری است که در خبرهای هفته‌ی گذشته از زبان معاون پژوهش و فناوری پژوهشگاه ملی اقیانوس‌شناسی وعلوم جوی بازگو شد. از سوی دیگر، مدیرکل حفاظت محیط زیست سیستان نیز سدسازی را مهمترین عامل جلوگیری از احیای تالاب جازموریان و کم‌رونق شدن کشاورزی در بخشی از این استان برشمرده بود.
در بخش میراث تاریخی، هم چنان گودبرداری‌ها ویران‌گر محوطه‌های باستانی است. نمونه‌ی آن که در خبرهای هفته‌ی گذشته شنیده شد، گودبرداری در شهرری است. سرپرست کاوش‌های شهرری به روشنی از نابودی بخش مهمی از آثار معماری به‌دست آمده در این گستره بر اثر گودبرداری سخن گفته بود.
از دیگر خبرهای هفته‌ی گذشته فرستادن پرونده‌های اورامانات و راه آهن شمال تا جنوب ایران، برای ثبت جهانی به سازمان فرهنگی یونسکو بود.
– آیین روز جهانی تالاب‌ها در استان‌های تالابی برگزار می‌شود- معاون محیط‌زیست دریایی و تالاب‌های سازمان حفاظت محیط‌زیست گفت: آیین پنجاهمین سالگرد کنوانسیون رامسر در بهمن‌ماه برگزار می‌شود.
احمدرضا لاهیجان‌زاده افزود: روز جهانی تالاب‌ها همانند سال‌های گذشته برگزار خواهد شد، با این تفاوت که امسال برای پنجاهمین سال کنوانسیون جهانی رامسر نیز ویژه‌برنامه‌ای نیز پیش‌بینی شده است.
وی ادامه داد: در روز 14 بهمن‌ماه روز جهانی تالاب‌ها در بیشتر استان‌هایی که دارای تالاب هستند، ویژه برنامه‌هایی پیش‌بینی شده است. همچنین شبکه‌ی زیستی کشور به کمک سازمان‌های غیردولتی در سراسر کشور یک سری فعالیت‌ها و جشنواره‌هایی برای گرامیداشت این روز پیش‌بینی کرده‌اند.
معاون محیط‌زیست دریایی و تالاب‌های سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: در کنار گرامیداشت روز جهانی تالاب‌ها در روز 28 بهمن ماه برنامه‌های ویژه‌ای برای بزرگداشت پنجاهمین سالگرد کنوانسیون رامسر برگزار خواهد شد که در این ویژه برنامه دعوت از مراجع بین‌المللی به گونه‌ی مجازی در این آیین و به‌‌گونه‌ی محدود و مدیریت‌شده با حفظ دستورهای بهداشتی و باشندگی حداکثری در سطح کشور و جهان به‌صورت مجازی پیش‌بینی شده است.
وی افزود: در این مراسم از قهرمانان تالاب نیز قدردانی به عمل خواهد آمد و تمبری به عنوان یادبود پنجاهمین سالگرد کنوانسیون رامسررونمایی خواهد شد. (ایلنا، 4 بهمن)
– هشدار درباره‌ی تبدیل خلیج گرگان به تالابی مرطوب- معاون پژوهش و فناوری پژوهشگاه ملی اقیانوس‌شناسی وعلوم جوی گفت: درصورت نبود اقدامات مبتنی بر راهکارهای دقیق علمی برای بهبود شرایط زیست بوم خلیج گرگان در جنوب دریای خزر، این خلیج به یک تالاب مرطوب داخلی تبدیل می‌شود.
خلیج گرگان بزرگترین خلیج دریای کاسپین است که در سال 1354 به همراه تالاب میانکاله و لپوی زاغمرز، در استان مازندران، به عنوان نخستین مجموعه تالاب بین‌المللی جهان در فهرست تالاب‌های کنوانسیون رامسر ثبت شد. این خلیج و نواحی پیرامون آن یک مجموعه ارزشمند زیست محیطی حتا در سطح جهان است که افزون‌بر حفظ چرخه‌ی زیست دریای کاسپین، در معیشت جوامع بومی اثری مستقیم دارد، اما چند سالی است که با خشکی دست به گریبان شده است. بر‌پایه‌ی بررسی‌های انجام گرفته نزدیک به 27 درصد از خلیج گرگان خشک‌شده که ارزش زیستگاهی این میزان بیش از 80 درصد ارزش زیستگاهی تمام این خلیج است. به سخن دیگر، حساس‌ترین واحد اکولوژیکی خلیج گرگان که منطقه زایش گوناگونی زیستی است از میان رفته و بر این پایه خلیج در معرض فقر غذایی و انرژی قرار گرفته است.
دلایل گوناگونی برای خشک شدن خلیج گرگان بازگو می‌شود؛ مانند: تغییر اقلیم و گرمایش جهانی، برداشت بی‌رویه از سفره‌های آبی پیرامون خلیج، کاهش بارندگی و افزایش تبخیر که البته می‌دانیم علت تمام این‌ها تنها سرشت سیری‌ناپذیر انسان است که می‌خواهد هر آنچه در طبیعت وجود دارد را در اختیار خود درآورد. (ایرنا، 5 بهمن)
– برج و باروهای هگمتانه مرمت می‌شوند- مدیر پایگاه میراث فرهنگی و گردشگری هگمتانه گفت: در شورای راهبردی باستان شناسی طرحی مطرح و با یکی از متخصصان مرمت بناهای تاریخی قراردادی بسته شد و نزدیک به 9 گزینه برای مرمت و حفاظت برج و باروهای ضلع خاوری و دیگر آثار به دست آمده پیشنهاد داده و روی برج و باروهای ضلع خاوری که واقع در بلوار هگمتانه یا بلوار نظربیگ است، تمرکز کردیم.
سلطانی با اشاره به اینکه در سال 1398 اعتبار پایگاه هگمتانه سیصد میلیون تومان بود، گفت: پس از برنامه‌های مورد نیاز در راستای پژوهش، مرمت و نگهداری کارهای پایشی موفق به اخذ اعتبار حدود چهار میلیارد و دویست میلیون تومان برای سال 1399 شدیم که با وجود تورم موجود بخش درخور توجهی از اقدامات حفاظتی و مرمتی را پوشش داد.
وی افزود: این اقدامات دربردارنده‌ی همه‌ی عرصه و حریم هگمتانه و تعیین تکلیف راسته آهنگران بود که در سال جاری به سرپرستی دکتر مهرداد ملک‌زاده انجام شد همچنین در این فصل از کاوش در معبر اصلی و گود فرانسوی‌ها آثار و مواد فرهنگی در لایه‌های تاریخی متاخرتر کشف شد.
مدیر پایگاه میراث فرهنگی و گردشگری هگمتانه گفت: با بررسی صد سال کاوش باستان‌شناسی در محوطه‌ی تاریخی هگمتانه بیش از 35 هزار هکتار تملک شده است و هم اکنون یکی از اصلی‌ترین و مهمترین محوطه‌های تاریخی، باستانی و گردشگری کشور به شمار می‌رود. اکنون نیز نخستین کار حفاظت اضطراری از برخی از ترانشه‌های مکشوفه است که برخی‌ها با روش سوله خمیده حفاظت می‌شود؛ به عنوان نمونه ترانشه مرکزی با این روش محافظت می‌شود همچنین برخی ترانشه‌ها را با داربست و پوشش‌های فلزی موقت و برخی را با ایجاد کاورهای خشتی و کاه‌گل از عوامل جوی نگهداری کنیم. (ایسنا، 5 بهمن)
– سدسازی مانع از احیای تالاب جازموریان شد- مدیرکل حفاظت محیط‌زیست سیستان و بلوچستان گفت: سدسازی‌ها در چند سال گذشته در مسیر رودخانه‌هایی که به تالاب جازموریان متصل می‌شوند مهمترین عامل جلوگیری از احیای این تالاب و کم‌رونق شدن کشاورزی در بخشی از این استان شده است. وحید پورمردان گفت: 51 درصد این تالاب در استان کرمان و 49 درصد در سیستان و بلوچستان واقع شده است. وی افزود: هلیل‌رود یکی از رودهای اصلی این تالاب است که وزارت نیرو با اهدافی که داشته روی این رودخانه سد ساخته است که باعث رونق کشاورزی در بالادست شده است؛ به‌طوری که شهرستان جیرفت و برخی از شهرستان‌های حاشیه این دشت توانستند در بخش کشاورزی و فروش محصولات گلخانه‌ای در سطح کشور مطرح شوند.
مدیرکل حفاظت محیط‌زیست سیستان و بلوچستان در ادامه گفت: در پایین‌دست به‌دلیل اینکه تاکنون حقابه زیست‌محیطی در حوضه آبریز و بالادست برای تالاب وارد نشده، باعث شده تا کشاورزی در بخشی از این استان روبه نابودی رفته و مردم مجبور شوند چاه‌های متعدد در منطقه حفر کنند. به گفته او، تعدد چاه‌ها باعث شده تا سفره‌های زیرزمینی منطقه از میان برود و احتمال اینکه در آینده با همین مدل کشت در منطقه شاهد نشست زمین و بستر تالاب جازموریان باشیم وجود دارد.
به گفته‌ی وی، در چند سال گذشته به‌دلیل کارهای انجام‌شده در بالادست، شاهد از میان رفتن پوشش گیاهی منطقه و تبدیل تالاب جازموریان به کانون گردوغبار هستیم و تالاب جازموریان که خود یکی از کریدورهای مهاجرت پرندگان در زمان پرآبی بود، هم‌اینک به یک تالاب فصلی تبدیل شده که شاید با سیلاب‌ها و بارندگی‌های بالادست آبیاری شود. (روزنامه همشهری، 5 بهمن)
– دو پرونده از ایران برای ثبت جهانی به یونسکو فرستاده شد- مدیرکل دفتر امور پایگاه‌های ثبت جهانی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی گفت: پرونده‌های منطقه اورامان و راه آهن شمال تا جنوب ایران به همراه تاسیسات وابسته برای ثبت جهانی به سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) فرستاده شد.
فرهاد عزیزی افزود: منطقه اورامان که میان استان‌های کردستان و کرمانشاه جای دارد، با 106 هزار هکتار عرصه، 303 هزار هکتار حریم و هفتصد روستا که نشان‌دهنده سکونت انسانی متمرکز این منطقه است، به عنوان مهمترین اثر و سایتی است که پرونده آن تکمیل، به یونسکو فرستاده شده و ثبت جهانی خواهد شد.
به گفته وی، پرونده راه آهن شمال-جنوب کشور به طول 1400 کیلومتر نیز که به عنوان بزرگترین پرونده میراثی یونسکو مطرح است، برای ثبت جهانی به یونسکو فرستاده شده است. (ایرنا، 6 بهمن)
– گودبرداری‌ها به جان بافت تاریخی شهر ری افتاده است- سرپرست کاوش‌های باستان‌شناسی شهر ری می‌گوید سرتاسر بافت شهر ری آثار و معماری تاریخی است که گودبرداری‌ها بخش مهمی از آن‌ها را از میان می‌برد.
محسن سعادتی، سرپرست کاوش باستان‌شناسی شهر ری، با اشاره به پایان کاوش‌های باستان‌شناسی اضطراری در محله دیلمان ری، درباره این کاوش تشریح کرد: چند هفته پیش در یک گودبرداری از دیلمان، بازمانده‌هایی از معماری و دیوارها و چینه‌های آجری پیدا شد که به گمان زیاد قدمتش به دوره سلجوقیان برمی‌گردد. پس از توقف پروژه عمرانی با گرفتن مجوز از پژوهشگاه میراث فرهنگی کار کاوش اضطراری را آغاز کردیم.
سعادتی افزود: با توجه به اینکه گودبرداری بخش مهمی از آثار معماری به‌دست آمده را از میان برده بود، متاسفانه ما فقط توانستیم مستندنگاری و برداشت را انجام دهیم.
او گفت: شهر ری از دید بافت و آثار تاریخی‌اش، در ایران و حتا جهان یک استثناست؛ چون هر کجای آن گودبرداری شود به آثار تاریخی بسیاری برمی‌خوریم. اما توجه به تاریخ این منطقه، فقط از سوی میراث فرهنگی است و شهرداری و سایر ارگان‌ها کمترین توجه را به این آثار باستانی دارند.
سرپرست کاوش‌های باستان‌شناسی شهر ری با اشاره به اینکه «تنها کاری که ما در کاوش‌های باستان‌شناسی بافت شهر ری می‌توانیم انجام دهیم مستندنگاری و لکه‌نگاری است.» گفت: کاری از میراث فرهنگی برای حفظ آثار و بافت تاریخی شهر ری در برابر رشد سیستم شهری و پیشرفت و توسعه شهری برنمی‌آید. بسیاری از مردم می‌خواهند خانه‌های قدیمی‌شان را بکوبند و از نو بسازند و برای این کار گودبرداری‌هایی می‌شود که هر کدام بخشی از آثار و بافت تاریخی را نابود می‌کند و کاری برای جلوگیری از آن از دست ما ساخته نیست؛ ما فقط مستندنگاری می‌کنیم و می‌رویم. (ایلنا، 7 بهمن)
– ویرانی گرمابه تاریخی مازندران ادامه دارد- معاون میراث فرهنگی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی مازندران از شرایط نابسامان برخی از سازه‌های تاریخی این استان، ازجمله گرمابه میرزایوسف بابل گفت.
مهدی ایزدی، معاون میراث فرهنگی مازندران، درباره‌ی ویرانی‌های پی‌درپی گرمابه میرزا یوسف بابل و ریزش تازه‌ی گنبد آن در پی بارش‌ها گفت: این گرمابه قاجاری در هسته مرکزی بافت بابل جای دارد و اثری ثبتی است که پنج دانگ از آن وقفی و در تملک اداره اوقاف و امور خیریه بابل و یک دانگ آن ملکی است که نزدیک به یکصد سال در اجاره و تملک محمدحسن ولی‌پور و نیاکانشان بوده است.
او با پافشاری بر اینکه اوقاف مالک این سازه‌ی تاریخی است و برای بازسازی و مرمت باید اقدام کند، گفت: با توجه به اینکه این گرمابه در محور بافت تاریخی بابل بود، چند سال پیش شهرداری بدون هماهنگی با میراث فرهنگی، نسبت به تعریض خیابان و تخریب آن اقدام کرد که بلافاصله ما شکایتی علیه شهرداری طرح کردیم و توانستیم شهرداری را مجاب به بازسازی و مرمت آن کنیم اما این اتفاق نیفتاد؛ چون مدتی بعد شهردار وقت تغییر کرد و شورا و شهرداری جدید این تعهد را اجرایی نکردند.
ایزدی ادامه داد: با این حال طرح مرمت و بازسازی حمام میرزا یوسف بابل در میراث فرهنگی تصویب شد، اما اوقاف برای آغاز آن کاری نکرد. چندی پیش سرمایه‌گذار بخش خصوصی در این بخش اعلام امادگی کرده که علاقمند به سرمایه‌گذاری در این اثر تاریخی است و پس از بررسی‌ها، او را به شهرداری معرفی کردیم و گفتیم این فرد توانایی مالی سرمایه‌گذاری را دارد و طرح او را به‌عنوان یک سفره‌خانه سنتی در بافت، تایید کردیم اما تعاملی میان اوقاف و سرمایه‌گذار روی نداد و نتیجه‌ای نگرفتیم. تا اینکه دوباره نامه‌نگاری‌هایی را درباره‌ی ویران‌شدن گرمابه انجام داده و نسبت به خطری که آن را تهدید می‌کرد، هشدار دادیم.
او یادآور شد: نزدیک‌به دو هفته پیش هم سرمایه‌گذار دیگری به ما مراجعه کرد و گفت آمادگی دارد گرمابه میرزایوسف را با هزینه‌ی خود مرمت و باززنده‌سازی (:احیا) کند و ما او را به اوقاف معرفی کردیم تا اجاره‌نامه‌ای از آن‌ها بگیرد و هماهنگی‌های لازم را انجام دهیم. اما ظاهرا تاکنون به نتیجه‌ای نرسیده‌اند. مالک خصوصی هم چند روز پیش سراغ ما آمد و درباره‌ی مرمت، باززنده‌سازی و دگرگونی کاربری آن پرس‌وجو کرد که راهنمایی‌های لازم را انجام دادیم. هرچند خود ایشان به تنهایی توان انجام این کار را ندارد اما از راه مشارکت با یک سرمایه‌گذار پیگیر این موضوع هستند. (ایلنا، 8 بهمن)
– پاکسازی و مستندسازی مرد نمکی شماره‌ی 5 به پایان رسید- پروژه‌ی پاکسازی بقایای معدنی از روی بقایای انسانی مرد نمکی شماره 5 در موزه ذوالفقاری زنجان به پایان رسید.
پیش از کار پاکسازی، رنگ‌سنجی بر روی برجای‌مانده‌ی (:بقایای) مرد نمکی زنجان انجام شد و هر روز به گونه‌ی منظم ثبت دما و رطوبت آن به علت بیرون بودن از ویترین انجام شد، زیرا میزان دما و رطوبت مرد نمکی همواره باید مدیریت شود و در شرایط استاندارد و مطلوب قرار داشته باشد. تمامی مراحل مستندنگاری و عکاسی نیز انجام شد و اکنون پژوهش‌های تازه ماننند رنگ‌سنجی دوباره و دیگر کارها بر روی آن انجام می‌شود.
این مومیایی طبیعی در کاوش فصل دوم در حالی یافت شد که به جز سر، دیگر بخش‌های بدنش زیر صخره و سنگ‌های آواری بزرگ جای گرفته بود. شکل جسد نشان می‌داد که این شخص نیز همچون نمونه‌های پیشین بر اثر حادثه منجر به تخریب و ریزش تونل کشته و مدفون شده است. (ایلنا، 8 بهمن)
– سیمرغ گردشگری ایران باز هم شاکی پیدا کرد!- سیمرغ گردشگری به همراه یک شعار که طرح آن را وزارت میراث‌فرهنگی به عنوان برند گردشگری ایران به جهان معرفی کرده بود، باز هم شاکی خصوصی پیدا کرد. برند گردشگری ایران مهرماه سال گذشته همزمان با روز جهانی جهانگردی رونمایی شد. همچنین طرح «سیمرغ» فیروزه‌ای با شعار «ایران باشکوه، یک تجربه متفاوت» به عنوان نشان و شعار گردشگری ایران برگزیده شد. برای طراحی این سیمرغ و شعار هم پیوند با آن نزدیک به سه میلیارد تومان خرج شده بود و از بسیاری کارشناسان و پژوهشگران بنا به گفته معاونت گردشگری نظرخواهی صورت گرفت. اما چند وقت پیش حبیب‌الله متحدین که از کارشناسان قدیمی معاونت گردشگری بوده است، گفت: چندین سال پیش برای اولین بار سیمرغ گردشگری ایران را طراحی کردم و حتی به روسای سازمان میراث فرهنگی نیز آن را ارایه داده و در جریان گذاشتم حالا پس از مدتی می‌بینم بدون اینکه به من بگویند از این طرح با کمی تغییر استفاده کرده و آن را به عنوان برند ثبت کرده‌اند. او گفت که قصد شکایت از وزارت میراث فرهنگی را دارد.
اکنون فرد دیگری می‌گوید که کلمه سیمرغ به زبان فارسی و انگلیسی در شاخه فعالیت‌های گردشگری که در مرکز مالکیت معنوی ثبت شده، به نام حسین شهیدی‌پور و شرکتش ثبت شده است. بنابراین وزارت میراث‌فرهنگی حق استفاده از نام سیمرغ را برای برند خود نداشته است.
منتها برند گردشگری ایران تنها یک طرح سیمرغ به همراه یک شعار است و دیگر نامی از سیمرغ چه به زبان فارسی و چه لاتین نیامده است. حسین شهیدی‌پور در این‌باره گفت: وزارت میراث‌فرهنگی در همه‌جا حتی در رسانه‌ها گفته که برند سیمرغ متعلق به گردشگری است. وقتی شما از این لفظ استفاده می‌کنید باید آن را از پیش در جایی ثبت کرده باشید. اکنون هم اگر از آن‌ها بپرسید برند گردشگری چیست آیا می‌گویند شعارش این است و طرحش آن است؟ خیر. می‌گویند سیمرغ، برند ایران است.
اسلام شمس وکیل پایه‌ی یک دادگستری در این‌باره گفت: برند تجاری سیمرغ در گردشگری و تمام حوزه‌های آن در سال ۹۶ توسط سازمان مالکیت معنوی ثبت شده است و قرار است با این نام فعالیت کند. اما وزارت میراث‌فرهنگی، سیمرغ را به نام برند گردشگری اعلام کرده است. این کار خلاف قانون است. اگر وزارت میراث‌فرهنگی برند سیمرغ را ثبت کرده باشد باید به نحوی اعلام عمومی می‌کرد که اگر کسی اعتراضی دارد آن را مطرح کند ولی این تشریفات نه‌تنها انجام نشد بلکه از آن رونمایی کردند. حرف ما این است که چرا وقتی برندی ثبت نشده از آن رونمایی می‌شود؟ (مهر، 10 بهمن‌ماه)
******
یادداشت هفته
قفل بوروکراسی پای نجات تاق کسرا
روزنامه‌ی «همشهری» در شماره‌ی سه شنبه 7 بهمن‌ماه یادداشتی با عنوان «قفل بوروکراسی پای نجات تاق کسری» منتشر کرد. نوشته‌ی یادشده به خامه‌ی محمد باریکانی است. نویسنده در آغاز یادآوری می‌کند که: «تاق کسری در جنوب بغداد در حال فرو ریختن است و به رغم آنکه وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی کشور از سفر قریب‌الوقوع هیات کارشناسی ایران به عراق برای برداشتن نخستین گام جدی در مرمت اضطراری تاق کسر خبر داده بود، حالا معاون میراث فرهنگی کشور می‌گوید که تا عراق دعوت رسمی نکند سفر هیات کارشناسی منتفی است».
سپس در ادامه می آورَد: «اظهارات محمدحسن طالبیان، معاون میراث فرهنگی کشور در حالی مطرح شده که چند روز قبل از این اظهارات، سیدهادی احمدی، مدیرکل دفتر حفظ و احیاء بافت‌ها و بناهای تاریخی وزارت میراث‌فرهنگی گفته بود که هیات کارشناسی وزارت میراث‌فرهنگی برای سفر به عراق در انتظار اجازه وزارت خارجه کشورمان و دریافت ویزای سفر به عراق برای مستندنگاری و برآورد خسارات ناشی از ریزش بخش‌هایی از تاق کسری در جنوب بغداد است و درصورت صدور این اجازه هیات ایرانی این هفته به عراق اعزام می‌شود. اما درست چند روز پس از این اظهارات، معاون میراث‌فرهنگی کشور گفته است تا عراقی‌ها از کارشناسان ایرانی دعوت رسمی نکنند، سفر هیات کارشناسی وزارت میراث فرهنگی به عراق برای مستندنگاری و مرمت تاق کسری منتفی است».
نویسنده‌ی یادداشت با یادآوری خبرهای منتشر شده درباره‌ی ویرانی بخشی از تاق کسرا، می‌نویسد: «نجات تاق کسری که تنها اثر معماری شکوهمند ساسانی در خارج از ایران است و در منطقه مداین در جنوب بغداد قرار دارد و از آن با عنوان ایوان مداین نیز یاد می‌کنند، پس از آن جدی شد که در آستانه سال2021 میلادی بخش‌هایی از بزرگترین تاق خشتی این عمارت ساسانی در جهان برای دومین بار در سال گذشته میلادی فرو ریخت.
با انتشار این خبر، بلافاصله کارزار مردمی نجات تاق کسری که حالا تعداد امضاهای آن به نزدیک10هزار امضا رسیده است، آغاز به‌کار کرد و از علی‌اصغر مونسان، وزیر میراث فرهنگی خواست تا تدبیری برای نجات تاق کسری داشته باشد. هنرمندان مطرح کشور نیز در نامه‌ای جداگانه از یونسکو و مسوولان دو دولت ایران و عراق خواستند تا از ریزش تاق کسری جلوگیری و مرمت اضطراری این اثر را در دستور کار قرار بدهند. پس از آن 11 تَن از معماران، باستان‌شناسان ، مرمتگران و متخصصان ایرانی در داخل و خارج از کشور در نامه‌ای جداگانه به وزارت میراث‌فرهنگی اعلام کردند که حاضر به مشارکت فنی و مالی در مرمت تاق کسری در عراق هستند.
علی‌اصغر مونسان، وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی نیز خبر داد که در حاشیه‌ی هیات دولت با محمدباقر نوبخت، رییس سازمان برنامه و بودجه موضوع نیاز فوری تاق کسری به مرمت اضطراری را مطرح کرده و او قول داده است که اعتباری برای مرمت تاق کسری اختصاص دهد».
آنگاه نویسنده‌ی یادداشت روزنامه همشهری به گرفتارهای اداری برای نجات تاق کسرا اشاره می‌کند و چنین می نویسد: «وزارت میراث‌فرهنگی ایران و وزارت آثار تاریخی عراق و وزارت فرهنگ عراق بیش از 3 سال پیش تفاهمنامه همکاری مشترک برای مرمت و نجات‌بخشی آثار تاریخی مشترک را به امضاء رسانده‌اند. اما این تفاهمنامه از همان سال تاکنون بلااستفاده مانده و حالا که تاق کسری نیازمند مرمت فوری و اضطراری برای جلوگیری از ریزش است، دو دولت ایران و عراق در بوروکراسی اداری و دعوت‌های تشریفاتی گیر افتاده‌اند.
سیدهادی احمدی، مدیرکل دفتر حفظ و احیای بافت‌ها و بناهای تاریخی 2 روز پیش گفته بود که هیات کارشناسی وزارت میراث‌فرهنگی همچنان در انتظار دریافت ویزای ورود به عراق برای مستندنگاری و برآوردهای اولیه به‌منظور تدوین طرح مرمت و نجات تاق کسری است. اما یک روز پس از اظهارات معاون میراث فرهنگی کشور گفته است که سفر به عراق تنها با دعوت رسمی دولت عراق ممکن است و صرف تمایل عراقی‌ها برای مشارکت ایران در مرمت تاق کسری کافی نیست.
معاون میراث‌فرهنگی اعلام کرد: تا زمانی که هماهنگی‌های کامل از سوی وزارت فرهنگی عراق انجام نشود، وزارتخانه میراث فرهنگی نمی‌تواند تیم پژوهشگران و مرمتگران خود را برای بررسی میدانی و مذاکره در مورد مرمت تاق کسری به این کشور مامور کند.
به‌گفته او، متولیان میراث فرهنگی عراق از نزدیک 3 سال پیش تاکنون چندین‌بار این تمایل را ابراز کرده‌اند، اما هیچ کاری به‌صورت رسمی برای حضور تیم ایرانی در تاق کسری انجام نداده‌اند و همیشه اصرار از طرف ایرانی و سفارت ایران در عراق بوده است.
او افزود: اینکه بگویند مشتاق هستیم تیم مرمتی بیاید تا انجام دعوت رسمی از میراث فرهنگی، 2 موضوع متفاوت است. واقعیت این است که باید به‌نحوی موضوع مدیریت شود که احساس مداخله در امور داخلی یک کشور تلقی نشود».
