در میان خبرهای تلخ ویران کردن خانه‌های تاریخی در تهران و دیگر جاهای ایران یکی پس از دیگری، خبر ثبت ملی هفت سازه‌ی تاریخی که به کوشش یک گروه کنشگر داوطلب گردآوری شده بود خبری خوش و شیرین‌کننده‌ی کام دوست‌داران میراث فرهنگی است. اگرچه شوربختانه گاه ثبت ملی یک اثر هم نمی‌توانداز تخریب آن جلوگیری کند ولی ثبت ملی کورسوی امید برای نگاهداری از این یادمان‌هاست.
در نشست کمیته‌ی ثبت ملی آثار تاریخیِ وزارتخانه میراث فرهنگی، هفت پرونده فراهم‌شده شده از سوی یک گروهِ داوطلبِ تهیه‌ی پرونده‌های آثار تاریخی و معاصر تهران ثبت ملی شدند و چهار پرونده آثار تاریخی نیز در فهرست بناهای دارای ارزش مُهر تایید خوردند.
به گزارش ایسنا، امیرحسین راد، معمار و پژوهشگر معماری با اشاره به تخریب‌های ادامه‌دار بناهای باارزش معماری معاصر در شهر تهران گفت: «از حدود یک سال پیش گروهی از داوطلبان با همراهی استادان معماری و میراث فرهنگی شکل گرفت تا توجه بیشتری به این بناها شود. یکی از اقدامات این گروهِ داوطلب همکاری با وزارت میراث فرهنگی برای تهیه پرونده‌های ثبتی برای بناهای واجد ارزش معماری معاصر در تهران است».
او که یکی از هموندان (:اعضای) گروه داوطلب برای گردآوری پرونده‌های ثبت ملی است، ادامه داد: «به طور کلی ما ۱۸ پرونده تهیه کردیم که دو جلسه ثبت نیز برای آن‌ها برگزار شده است. در جلسه اول چهار پرونده تهیه‌شده توسط گروه داوطلب ثبت ملی شد و در جلسه ۲۱ تیر نیز از مجموع ۱۱ پرونده‌ای که ارائه کردیم، هفت پرونده ثبت ملی شد و چهار بنای دیگر واجد ارزش شناخته شد».
به‌گفته‌ی این پژوهشگر معماری معاصر شهر تهران سازه‌های سینما آسیا اثر هوشنگ سیحون، خانه‌ای در بلوار کشاورز اثر پل آبکار، خانه خیابان سی‌تیر در تقاطع صالح اثر اوژن آفتاندیلیانس، ساختمان صندوق کاوه در میدان توپخانه، خانه بتهوون در خیابان میرزای شیرازی، دبستان گیو از مدارس شاخص زرتشتی‌ها و مسجد الغدیر اثر جهانگیر مظلوم به کوشش این گروه داوطلب تهیه و گردآوری شد و در این کمیته تاییدیه ثبت ملی را گرفتند.
راد یادآوری کرد: در این نشست خانه و مطلب دکتر انتخابی به نام خانه‌ی نگار ۱۴ اثر گروه معماری نظام عامری، کمونه و خسروی، خانه منسوب به خانواده سارواریان و کودکستان سارواریان و همچنین خانه نهاوندی اثر داریوش بوربور به عنوان سازه‌های دارای ارزش شناخته شدند.
