پیشه ها

از آن روزگارانی که کلاه نداشتن مردان، زشت و ناپسند دانسته می‌شد، چندان دور نشده‌ایم. می‌گفتند مرد نباید سربرهنه باشد....

پیشه‌ی آسان و بی‌دردسری نبود. با ورقی تیز و بُرا سر و کار داشتند و یک لحظه غفلت، زخمی کاری روی دست‌شان می‌گذاشت. باید...

صدای آشنای کوی و برزن‌ها بودند. از صبح زود، فریاد شان را می‌شد شنید که با آهنگی کش‌دار مردم را صدا می‌زدند تا نان‌های...

زمانی که خواستیم نونوار شویم و «مدرن» زندگی کنیم، نمدها را دور انداختیم، چین به دماغ آوردیم و گفتیم: «پر از پُرز و کر...

چهارپایان پا‌به‌پای انسان آمده‌اند، رنج بُرده‌اند، تازیانه خورده‌اند و به همان کاه و جوی که جلوی شان گذاشته‌اند، خوشن...

تا آنجا که تاریخ به یاد دارد، قفل سازانی بوده‌اند که هنر و فن آن‌ها همواره به کار می‌آمده است. چون انسان «مالکیت» خوا...

پیش‌ترها، تا همین چند دهه‌ی پیش، با صابون‌هایی که استادان صابون‌پز درست می‌کردند، چه کسی نگران شوره‌ی سر و ریزش مو می...

با آمدن تنقلات جورواجور، دیگر کمتر کسی سراغ نخودبریزها را می‌گیرد. شاید کار سنتی و پُرزحمت آن‌ها، باید جای خود را به ...

بوی رنگ در کارگاه رنگرزی می‌پیچید. رنگ‌ها درون پاتیل‌های بزرگ مسی می‌جوشید و قطره‌ها به هر سو پرتاب می‌شد. ابزار رنگر...

درست است که هنوز هم می‌توان در گوشه و کنار شهرهای بزرگ گرمابه‌های عمومی و دلاک ها را جُست و یافت اما دلاکی پیشه‌ای رو...