جاده‌ای جنگلی که از کناره‌ی دریای کاسپین (خزر) می‌گذرد بیش از آن دل‌انگیز و زیباست که به‌وصف بیاید. این راه، 25 کیلومتر درازا دارد و پایانش به دشت کلادرشت می‌رسد؛ همان جایی که در چشم‌نوازی کم‌مانند است و دیدنش خستگی سفر را از تَن و جان مسافران می‌گیرد!
راهی که بدان‌گونه آغاز می‌شود و به پایان می‌رسد، از میان جنگل‌های هیرکانی گذر می‌کند. در یک‌سوی آن دریاست و در دیگر سو کوهستانی سبز. کلادرشت در استان مازندران، با شهر چالوس کم‌وبیش همسایه است و از آن‌جا بیش از 50 کیلومتر دوری دارد. کلاردشت، دامنه‌ای آرمیده در کنار رشته‌کوه البرز است و دریاچه‌ی ولشتش آوازه‌ی بسیاری دارد. از آن دشت تا شهرهای کجور و عباس‌آباد فاصله‌ی چندانی نیست؛ هر کدام نیز در فریبایی و تماشایی بودن، به‌راستی یگانه‌اند.
در دهه‌ی پنجاه خورشیدی ساخت جاده‌ی عباس‌آباد- کلاردشت پایان پذیرفت و به بهره‌برداری رسید. از آن زمان تاکنون این راه پُررفت‌وآمد است و از مسیرهای دل‌خواه گردشگران و مسافران به‌شمار می‌رود. جاده‌ای که کران تا کران آن سبز است و چشم‌نوازی‌های شگفت‌انگیزی دارد.
در میانه‌ی راه است که گردشگران به چشمه‌ای پُرآب و زلال خواهند رسید و چه‌بسا برای دیدن و آسودن، ساعتی در کنار آن بمانند و از زیبایی طبیعت آن‌جا بهره ببرند. اگر در فصل بهار و تابستان به آن سو سفر کنیم در همه‌ی راه نیز آب‌وهوایی خوش و دل‌خواه را تجربه خواهیم کرد. به‌ویژه در تابستان که هوایی خُنک و نسیم‌وار دارد. تنها بسنده است (:کافیست)چیزی نزدیک به 10 کیلومتر از عباس‌آباد دور شویم و جاده را بپیماییم تا تازگی‌ها و دیدنی‌های جاده‌ای که ما را به کلاردشت می‌رساند، نمایان شود. اگر این جاده و طبیعت پیرامون آن را «شاهکار» نامیده‌اند نباید شگفت‌زده شویم. آن راه و گذر به‌راستی در چشم و دل‌نوازی شاهکاری از طبیعت ایران ماست.
آغاز جاده، همان‌گونه که گفتیم، از شهر عباس‌آباد است. این شهر در گذشته‌های تاریخی «لنگا» نامیده می‌شد و آکنده از روستاها و دهکده‌هایی است که از هم دوری اندکی دارند؛ مانند: بورآیش، کلاکرده، ماشال‌آباد، هردورود، امرجکلا، خشکلا، چارز، کیاده، پرچ‌ور، تازه‌آباد، اسبچین و شمار بسیار دیگر. آن‌هایی که رهسپار جاده‌ی عباس‌آباد- کلاردشت هستند روستاهای بسیاری را در مسیر خود خواهند دید. پایان جاده نیز به «مکارود» در کلاردشت می‌رسد. کشتزارها و مرتع‌های بخش باختری این روستا، تماشایی است و دشت گسترده‌ی آن پوشیده از چمن‌زارهاست.
پیداست چنان جاده‌ی زیبا و دیدنی‌ای پُررفت‌وآمد است و گذر خودروها پایانی ندارد. از همین‌روی و با توجه به ریزش گاه‌گاه کوه در گذر از این جاده باید بسیار احتیاط کرد.
در نزدیکی کلاردشت جنگل «مازی‌چال» جای دارد و یکی دیگر از دیدنی‌های جاده همین جنگل است. دهکده‌ی مازی‌چال در بلندایی باشکوه جای گرفته است و از مقصدهای گردشگری به‌شمار می‌رود. جالب است بدانیم که هنگام رسیدن به این دهکده، ابرها را در بلندایی کمتر، در زیر پای خود خواهیم دید. 10 کیلومتری پایانی راهی که به مازی‌چال می‌رسد، خاکی و کوهستانی است و گذر از آن نیاز به خودروهایی دارد که برای عبور از چنین راه‌های سخت‌گذری ساخته شده‌اند. به هر روی، کلاردشت با مازی‌چال و طبیعتش زیباتر است!
بهترین زمان برای گردشگری در جاده عباس‌آباد- کلاردشت در فصل تابستان است. خنکای هوا گذر از آن راه را که چندان هم طولانی نیست، آسان‌تر و دل‌پذیرتر می‌سازد و دیدن رنگارنگی طبیعت و هوش‌ربایی‌های جنگل و دریا، نویدبخش یادبودهای ماندگاری از چنان سفری است. چنین جاده‌ای که پیوسته با دریا و جنگل است، در بهار نیز پیداست که تا چه اندازه زیباست.
جاده‌ی عباس‌آباد- کلاردشت هر آن‌چه را که دل‌خواه گردشگران است، دارد: از دیدن جنگلی پوشیده از درختان بلند گرفته تا گذر از کنار دریا، دیدن دریاچه‌ها و چشمه‌ها، عبور از کنار آلاچیق‌های زیبا و سرشار شدن از تماشای زیست‌بومی سبز و طبیعتی گشاده‌دست. حتا زمستان‌هایش نیز با همه خطرهایی که به‌سبب بارش برف و لغزندگی جاده دارد، دیدنی است و برای آن‌هایی که می‌دانند در فصل یخ‌بندان زمستان چگونه سفر کنند، دیدنی‌های شگفت‌آوری دارد.
*با بهره‌جویی از: تارنماهای «ایرنا»؛ «سیری در ایران»؛ «تاب‌تراول».
