دل‌نوشته‌‌ای از پرستار زرتشتی بخش درمان کرونا

زنان و مردانی از جان‌گذشته‌ در دل خطر، سلامت همشهریان‌شان را بر سلامت خود و خانواده‌شان ترجیح داده‌اند و برای بازگرداندن سلامت جامعه بی‌چشمداشت شبانه‌روزی تلاش می‌کنند.
مهرنوش سهرابی، یکی از تلاشگران کادر درمان که با دستانی جان‌بخش و دلسوزی بسیار در سنگر بهداشت با ویروس نوشناخته‌ی کرونا مبارزه می‌کند. این پرستار زرتشتی با 11 سال پیشینه‌ی کار در بخش‌های مراقبت‌های ویژه، اکنون در بخش ICU بیمارستان شهدای کارگر یزد مشغول به ارایه‌ی خدمات درمانی است. سهرابی در دل‌نوشته‌ای از ترس و نگرانی در این روزهای سخت کرونایی، از عشق و وجدان کاری پرستار یاد می‌کند. متن دل‌نوشته را در ادامه می‌خوانید:
«گر چه این شهر هراسان شده از بیماری /  من پرستارم و عمریست خطر کرده دلم
بیاری اهورامزدا
روزهای اول شیوع کرونا وحشتناک بود، به طوری که تمام مردم و حتی ما هم از اسم آن تمام وجودمان را ترس و نگرانی فرا می‌گرفت و این مساله باعث افسردگی و خستگی همه شده بود.
پرستاری در این روزا دلی بزرگ و علاقه‌ای پایان‌ناپذیر می‌خواست. به جایی رسیده بودیم که می‌گفتیم ما حرفه‌ای هستیم تجربه داریم، دانش آن را داریم ولی ولی، از پا در اومدیم. همه به من می‌گفتند قهرمانی ولی ترسیده بودم. در کل آدم خیلی آرومی هستم ولی در این دوران نمی‌توانستم جلوی احساساتم را بگیرم چرا که من هم یک انسانم. هیچ وقت این اتفاق را در تاریخ کاری خودم نه من و نه دیگر همکارانم فراموش نخواهیم کرد. مشاهده‌ی بیماران فوت شده کرونایی در تنهایی (چون ملاقات ممنوع) بودند و چاره‌ای جز این نبود بدترین لحظه کاری من بود. گاهی حال بیمارمان بهتر نمی‌شد نا امید می‌شدیم از هم می‌پاشیدیم اما سعی می‌کردیم به روی خود نیاریم و لبخند بزنیم و دیگران را هم تشویق به لبخند زدن کنیم. از جانمان مایه گذاشتیم و از همه چیز زندگیمون گذشتیم و تا آخرین لحظات هم تلاش خودمان را با عشق و وجدان انجام دادیم چرا که پرستاری کار و شغل ما بوده و با دعای مردم و همکیشانمان توانستیم تا به این لحظه با جان و دل در این سنگر سراپا بایستیم. خوشبختانه در این روزها اوضاع بهتر شده ولی کامل این ویروس کوئید 19 از بین نرفته. پس مراقب باشیم و هم چنان توصیه‌ها رو جدی بگیریم و تمام تلاشمان را برای حفظ سلامتی خود و خانواده‌مون انجام بدیم تا جلوی انتشار ویروس را بگیریم و دوباره شاهد لحظات زیبای زندگیمون باشیم. من هم به عنوان یک انسان دلم برای مهمانی رفتن، دید و بازدید، مسافرت و.. پر می‌کشه ولی خواستار توجه بیشتر همکیشان به دستورالعمل‌های بهداشتی و رعایت پروتکل بهداشتی و فاصله‌گذاری اجتماعی هستم. خستگی افرادی که در منزل بمونند و یا با رعایت موازین بهداشتی به بیرون از منزل بروند هیچ‌گاه قابل قیاس با شرایط کاری کادر درمان در این بحران نخواهد بود. قدرت تصاویر پرستاران در محیط کار و در این بحران با شرایط خاص بیشتر از این جملات هست. این ویروس نا شناخته‌های زیادی دارد و باورهای اشتباهی در این زمینه وجود دارد که همکیشان بسیاری از من پرسیدند
1-من آنتی بادی دارم پس ایمنم
2-من چند ماه پیش علائم کرونا داشتم پس ایمنم
3-من واکسن آنفولانزا زدم پس ایمنم
4-ما که جوان و سالمیم پس ایمنیم
5-یکی از اعضای خانواده مبتلا شده پس ایمنیم
و غیره که هیچ کدام درست نیست.
من به نوبه خودم و به عنوان عضو کوچک کادر پرستاری جامعه‌ی زرتشتیان یزد از انجمن زرتشتیان یزد و انجمن همازور که نقش ارزنده‌ای در خرید و تهیه لوازم و تجهیزات مورد نیاز برای همکیشان و برای کادر درمان داشتند تشکر می‌کنم».