میان کوه‌ها و جنگل‌های انبوه استان مازندران، آبشارهایی سرریز است که هر کدام در افسونگری و زیبایی کم‌مانند هستند. گاه دسترسی به آن آبشارها سخت است و باید از دره‌ها و راه‌های پُرخطر گذشت؛ گاه نیز آسان و زودیاب است. «آبشار شاهان‌دشت» از شمار جاذبه‌های طبیعی و دل‌انگیز مازندران است که راهی دلخواه و هموار به دامنه‌ی آن می‌رسد. نه تنها تماشای این آبشار بلند لذت‌بخش است بلکه همسایگی آن با دژی بسیار کهن و دیرینه، شکوه آن را افزونی بیشتری می‌بخشد.
آبشار شاهان دشت در 65 کیلومتری شهر آمل جای دارد، در گستره‌ای کوهستانی و تاریخی و در کنار روستایی همنام آبشار. با گذر از جنوب جاده‌ی هراز می‌توان به آبشار شاهان‌دشت رسید. دو راه برای رسیدن به این آبشار هست: یکی راهی شمالی که از فراز روستای «گزلک» می‌گذرد و دیگری که به پایین آبشار می‌رسد و راه آن از جنوب آبشار است. در جاده‌ی روستای شاهان‌دشت، پُلی در کنار روستای «وانا» دیده می‌شود که گذر از آن به آبشار شاهان‌دشت راه می‌بَرد. هیچ کدام از این دو راه نیاز به پیاده‌روی‌های بسیار و کوهنوردی‌های توان‌فرسا ندارد.
آبشار شاهان‌دشت از 3 آبشار شکل گرفته است که مجموع بلندی آن ها به 180 متر می رسد. از این رو، شاهان دشت دومین آبشار بلند ایران و بلندترین آبشار استان مازندران است.
زیبایی آبشار شاهان دشت زبانزد است. آب با تندی بسیار از تاج آبشار به پایین می‌ریزد و قطره‌های پُرشمار آن همه‌ی پهنه‌ی زیرین آبشار را خیس و نمناک می‌سازد. گیاهان خزه‌ای که به دیواره‌های آبشار چسبیده‌اند، از گیرایی‌های دیگر این آبشار پُرآب و همیشگی (: دائمی) است.
سرچشمه‌ی آب آبشار شاهان‌دشت از جایی به نام «تنگه الیاس» است. در این تنگه، شماری چشمه دیده می‌شود که همگی راهی آبشار شاهان‌دشت می‌شوند و آن را سیراب می‌سازند. همه‌ی این زیبایی‌ها چنان چشم‌نواز است که می‌توان گفت آبشار شاهان دشت، زیبایی افزون تر و شکوهمندتری به آن بخش از جاده‌ی هراز بخشیده است.
دژ ملک‌بهمن شاهان‌دشت
در بالای آبشار شاهان دشت دژی (:قلعه‌ای) هست که گمان می‌برند دیرینگی آن به 3 هزار سال پیش بازمی‌گردد. این دژ که «قلعه‌ی ملک بهمن» نامیده می‌شود، زمانی در اختیار فرمانروایان پادوسبانی مازندران بود. پادوسبانیان سده‌های بسیار در کجور و رستمدارِ مازندران و پیرامون آن، قلمرو استوار خود را گسترانیده بودند. بازمانده‌های دژ هنوز هم نشان از شکوه آن دارد. این را نیز ناگفته نگذاریم که دژ ملک‌بهمن بر بلندای صخره ای 220 متری ساخته شده است.
رفتن به آن گستره و دیدن آبشار شاهان‌دشت، در فصل‌های پاییز و زمستان، چندان خوشایند نیست چون سرما گزنده و آسیب‌رسان می‌شود. اما در بهار و تابستان، این آبشار بلند، دیدنی است و دلپذیر.
آبشار شاهان‌دشت در سال 1390 خورشیدی در فهرست آثار طبیعی ایران ثبت شده است.
آبشار آینه ورزان؛ آینه‌ای برای زیست‌بومی زیبا
آبشار مُجن؛ سفر به طبیعتی صخره‌ای
آبشار اُرتُکند؛ تراش‌خورده از صخره و آب
آبشار آب‌سفید؛ عروس آبشارهای ایران
آبشار وروار؛ جاری از صخره‌های بلند
آبشار گله‌خانه؛ تردستی زیبای طبیعت
آبشار آب‌ملخ؛ پیوند هزار رشته آب
آبشار اِما؛ چشم‌اندازی از دو تصویر در یک قاب
آبشار رایِن؛ چشم‌اندازی برای زیبا دیدن
آبشار آتشگاه؛ مینیاتور پرنقش‌ونگار طبیعت
آبشار نوژیان؛ خوشه‌خوشه، آب‌های سرریز
آبشار آسیاب خرابه؛ گیسویی خزه بسته از آب
آبشار لُوِه، سرریز از صخره‌ای پلکانی
آبشار گنج‌نامه، همراهی تاریخ و زیست‌بوم
آبشار سمیرم؛ هنرنمایی طبیعت ایران
آبشار کبودوال، آبشار سراسر خزه‌ای ایران
آبشار شِوی، بالابلند رشته کوه‌های زاگرس
آبشار لاتون، ارمغان طبیعت چهارفصل ایران
آبشار مارگون، بلندترین آبشار چشمه‌ای جهان
یک پاسخ
بادرودبه پیشگاه سپندتان.
بنده کهبن ازنوشتمان های مهین مهندورجاوندتان سپاسمندم،ازآبشارشاهاندشت دردیارتبرستان سخن به میان آوردید،تبرستان تاریخ وهویت ماست واگرنبودبلندپشتکاری مردم دیارتبرستان، در دو دوره ازتاریخ ،تمدن کهن ایران درسایه های دامنگسترتاریخ وگردهای گیتی نوردگسسته نشانی وشکسته نامی گم می شد وازیادمی رفت بریادها،بس دریغ پنداشت وافسوسمندم که به جای پاییتخت از قهرمانان میهن پرست این دیارفیلم به نمایش نگذاشتنداما مختار،جومونگ و….داستان ما داستان غم خودفراموشی ایرانی است.